Şiir, Sadece

etli dudakların var yiyecek beni korkuyorum pitekantropum dişim hayvanım birbirine yakın gözlerden uzun ve yuvarlak sıcak karnından gözleri...

vakit geldi kunâla dünyayı göreli çok oldu tam kırk yılda seni buldum kunâla bu can tenden geçmeden bu dünyadan göçmeden bir kerecik sevmek...

acaba ot gibi yerden mi bittim acaba denizlerde mi şaşırdım ve zamanı nasıl unutmaktayım zaman unutulunca mısri kadîm yaşanabiliyor kendimi...