Şiir, Sadece

25 Şubat 2008 Pazartesi

Hoşamedi

Karanlığın tavşanı ışık
Allah tarafından kovalanan
Usanmış artık
Nur içinde yatmak istiyor
Akşam oluyor demek ki

Kim çaldıysa çalmış yeryüzünün yüzüne
Kırıklarını o güzelim çiçek dürbününün
Topladım toplayacağım derken
Parça parça oluyor çılgın martılar...
Tam o manzara işte!

Ve çelik yaylı bir somya deniz
Kendi kendinin üstüne gerilmiş

Bir korku çalındı kulağıma kordondan
Bir tuluat insanlığı
Hayırsız sırtlarıyla bişeye bakıyorlar

Serilmiş taşların üstüne
Buz gibi bir Düşistan
Ayıp bacağında bir buluğcin
Üstünde bir mavi rüzgarlık
Şakağında bir ekimoz

Kumralmış diyorlar Alamanya'dan
Kesin dönüş yapmış bir hafta önce
Büyük Ada'nın (elbet küçüğünde) otururmuş ailesi
Bir söylentidir gidiyor
Geliyorlar işte böyle saatlerde
İçeriden ve dışarıdan geliyorlar
Kimisi böyle ölü
Kimi dipdiri
Dışardan ve içerden geliyorlar
Umudumuzun çocukları


Can Yücel
Çok Bi Çocuk