Şiir, Sadece

8 Şubat 2010 Pazartesi

Ağlarım

Ben canandan ayrı düştüm ağlarım
Derdimi dökerim esen yellere.
Viran oldu bahçelerim, bağlarım
Başım alıp gidem elden ellere.

Cahilin elinden kırılır gurur
Dünyanın sitemi üstüme yürür
Kime dost dedimse gelir taş vurur
İnanasım gelmez sahte kullara

Mahzuni Şerifim desem sözümü
Ancak Allah bilir benim özümü
Bana çok gördüler garip sazımı
Kızdım veda edeceğim tellere


Aşık Mahzuni Şerif

Ağla Sazım

Bize şu dünyada bir yer kalmadı
Ağla sarı sazım belki kâr eder.
Gerçek sevenlerin gülü solmadı
Ağla sarı sazım belki kâr eder.

Engin olurum engine inersem
Vücut öğünsün aşka yanarsam
Nalet olsun ben bu yoldan dönersem
Ağla sarı sazım belki kâr eder.

Kâmil olan cahillerden sakınır
Secdeyi ademde hutbe okunur
Körün hakkı gözlülere dokunur
Ağla sarı sazım belki kâr eder.

Sözünden bellidir irfanın eri
Halik şu dünyayı kuraldan beri
Her Ali koparmaz bab-ı Hayber'i
Ağla sarı sazım belki kâr eder.

Âşıkın güzeli gayriye tapmaz
Kâmil dudak olan sahte el öpmez
Nesimi yüzülür yolundan sapmaz
Ağla sarı sazım belki kâr eder.

Muhammet'e bile kuyu kazdılar
Muhyiddin'i taşa vurup ezdiler
Nesimi'nin derisini yüzdüler
Ağla sarı sazım belki kâr eder.

Biçare Mahzuni yüzlerin gülmez
Gerçek sümbül olan mevsimde solmaz
Ali'ye ettiler sana ne olmaz
Ağla sarı sazım belki kâr eder


Aşık Mahzuni Şerif

Adalet Siz Dünya

Ağaçlan uzun kısa
O da biter kese kese
Geniş değildir herkese
Adaletsiz yalan dünya

Fil de canlı karınca da
Kimi yerde kimi dalda
İyi kötü bu dünya da
Adaletsiz zalim dünya.

Toprakların altın bakır
O da bizde yoktur şükür
Kimi zengin kimi fakir
Adaletsiz fani dünya.

Mahzuni de senden uçar
Belki yıldızlara geçer
Seni eken bir gün biçer
Adaletsiz yalan dünya.


Aşık Mahzuni Şerif