Şiir, Sadece: 2018-12-30

5 Ocak 2019 Cumartesi

Rotatifler Grayderler Dozerler

Kıvrım
Kıvrım
Yemyeşil
Bir
Engerektir.
Soğulur
Yüce
Dağlar
Arasından
Başıma
Vurur
Gümbürtüsü
Fıratın
Biter mi
Bu
Tipi
Fısırtılar
Ve
Çakal
Sesleri
Kurt
Ulumaları
Kapılarda
Adam
Boyunu
Aştı
Kar
Ve
Kuş
Kuşa
Süt
Vermez
Daha
Ve
Dağ
Gibi
Kümbetlere
Sokmuş
Başını
Helezonlu
Başını
Savurur
Kar'ı
Bir
Sağa
Bir
Sola
İşler
Rotatifler
Grayderler
Dozerler
Çıldırmış
Doğa
Vuruşur
Makine
Ve
İnsanla.


Enver Gökçe

4 Ocak 2019 Cuma

Meri Kekliğim

Bir
Elde
Çatal
Bir
Elde
Dehre
Dalar
Dikenlerin
Kengerlerin
Peşinde
Kaderimmiş
Söğerim
Oy
Meri
Kekliğim
Yeter
Çektiğim
Dut
Kurusu
Söpürge
Tohumu
Yediğimiz
Ve
Bir
Godik
Arpa
İçin
Sivas
Kapılarından
Geri
Çevrildiğimiz
Günler
Defledik
Meri
Kekliğim
Yeter
Çektiğim
Yol
Parası
Veremedim
Diye
Şu
Dağları
Bana
Açtırdılar
Şu
Yolları
Bana
Hacizlere
Gitti
Suna
Gibi
Keçim
İneğim
Meri
Kekliğim
Kore
Dağlarında
Tabakam
Kaldı
Mapus
Damlarında
Özgürlüğüm
Hey
Meri
Kekliğim
Yeter
Çektiğin.


Enver Gökçe

3 Ocak 2019 Perşembe

Dayan Ha Yıkılma

Acı
Bir
Rüzgardır
Eser
Dağlardan
Ovalardan
Kapkara
Kanını
Kurutur
Yoksulların
Sonra
Kıtlık
Pahalılık
Ve
Faşizm
Dayan
Ha
Yıkılma...
Ülkemiz
Yoksul
Ülkemiz
Fakir
Ve
İşçiler
Öğrenciler
Düşer
Yanyana
Düşer ya
Vatanın
Bir
Yanı da
Ölür.
Ve
Şahin Aydın
Kerim Yaman
Böyle
Düşüyorsa
Bir
Bir
İnsan
Daha
Özgür
Olsun
Diyedir.


Enver Gökçe

2 Ocak 2019 Çarşamba

Ah Len Ah

Üşürülmüş
Yılan
Dilli
Bir
Hançerdi
Kardeşim
Yüreğime
Göğsüme
Kollarıma
"Bir
Dönüm
Mülk
Kan
Değerdi
Bizim
Buralarda
Kebanda
Ezirgande
Al
Sizin
Olsun
Helal
Benden"
Sırtımda
Alacalı
Mintan
Boynumda
Yazma
Afilli
Kasketim
Düşmüş
Yere
Ayağımda
Kara
Kaban
Ayağımda
Soğuk
Kuyu
Lastiği
Boynu
Buruk
Kalmışım
Böyle
Ah
Len
Ah.


Enver Gökçe

1 Ocak 2019 Salı

Bizim Caddelerimizde de

Açmaz
Açamaz
Deme
Hiç
Bir
Zaman
Bu
Nar
Çiçeği.
Açacaktır
Elbet
Bizim
Caddelerimizde de
Bayram
Olacak
Halkın
Üstüne
Böyle
Kalksa da
Faşist
Namlular
Namert
Ellerdir
En
Sonda
Bir
Bir
Kırılacak.


Enver Gökçe

31 Aralık 2018 Pazartesi

Gülten Akın

Gülten Akın




Gülten Akın Cankoçak doğumu 23 Ocak 1933, Yozgat, ölümü 4 Kasım 2015. Türk şair ve yazar.


Yaşamı

Yozgat’ın Sorgun ilçesinde ilköğrenimini tamamladı. 1940’lı yıllarda memleketi Yozgat’tan Ankara’ya göç etti ve ortaöğrenimini Ankara Atatürk Anadolu Lisesi'nde tamamladı. 1955'te Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi.

1956’da Yaşar Cankoçak'la evlendi; bu evlilikten beş çocuk sahibi oldu.Kaymakam olan eşinin görevi nedeniyle 1958-1972 arasında Anadolu’nun çeşitli ilçelerinde yaşadı. Gevaş, Alucra, Gerze, Saray ilçelerinde ve Kahramanmaraş'ta yardımcı avukatlık, avukatlık ve öğretmenlik yaptı.

1972'de Ankara'ya yerleşerek Türk Dil Kurumu Derleme ve Tarama Kolu'nda çalıştı. Kültür Bakanlığı Yayın Danışma Kurulu üyeliğinde bulundu. Demokratik kitle örgütlerinin yeniden kuruluşu çalışmalarına katıldı. İnsan Hakları Derneği, Halkevleri, Dil Derneği gibi örgütlerde kurucu ve yönetici olarak görev aldı. 1978'de emekliye ayrıldı. 1980’lerde Ankara’da bir banka soygununa katıldığı gerekçesiyle tutuklanan ve dosyası Şentepe Devrimci Yol davasıyla birleştirilerek önce müebbet hapse mahkûm edilen sonra cezası Yargıtayca bozulan oğlunun cezaevi günlerinde yaşadıklarını şiirine yansıttı. 42 gün (1986) adlı kitabında Mamak Cezaevi'nde süren açlık grevini anlattı. Yaşamını Balıkesir’in Burhaniye ilçesinde sürdürdü.

4 Kasım 2015’te tedavi görmekte olduğu hastanede hayatını kaybetti. Cenazesi 6 Kasım 2015 cuma günü Kocatepe Camii'nden kaldırılarak Karşıyaka Mezarlığı'na defnedildi.


Edebi Yaşamı

Son Haber gazetesinde ilk şiiri 1951'de yayımlandı. Ardından Hisar, Varlık, Yeditepe, Türk Dili, Mülkiye gibi dergilerde çıktı. Başlarda şiirlerinin konusu doğa, aşk, ayrılık, özlem iken, daha sonraları ise toplumsal sorunlar ağır bastı. 1980 öncesinde halkın yaşadıkları, onun da hayatına ve şiirine yansıdı. Daha sonraki şiirlerinde toplumsal sorunlara yöneldi. Gezip gördüğü yerlerden aldığı esinle zenginleşen ve coşkulu bir insan sevgisiyle yoğrulan şiiri, toplumsal sorunları, yaşam-halk ilişkisini öne çıkardı.

Şiirlerinde büyük ölçüde folklor öğelerinden yararlandı. Şiir üzerine yazılarını bir araya getiren "Şiiri Düzde Kuşatmak" (1983) kitabında, halk kaynağına inme isteğini, "Halkta var olan öz ve biçimi diyalektik olarak yükseltmek, şiiri yükseltirken halkın yaşamının ve yaşam biçimlerinin yükselmesine yardımcı olmak" sözleriyle açıklar. Şiirleri pek çok dile çevrildi ve kırktan fazla şiiri bestelendi. Bestelenen şiirlerinden biri, Sezen Aksu'nun 1993 tarihli albümüne adını veren Deli Kızın Türküsü’dür.

2008’de Fazıl Hüsnü Dağlarca'nın ölümünden sonra Milliyet gazetesinin yaptığı yaşayan en büyük şair araştırmasında en çok oyu alan Gülten Akın, şiirinde bir doruk noktası olarak nitelenen Beni Sorarsan’ı 2013’te yayımlamış ve bu kitabı ile Metin Altıok Şiir Ödülü’ne layık görülmüştür.

Akın, şiir dışındaki edebi türlere fazla ilgi göstermedi ancak yedi adet kısa oyun yazdı. Ürettiği tiyatro metinlerinde kadın, evlilik, düzene yönelik eleştiriler, yoksulluk, yalnızlık, yaşlılık ve yabancılaşma gibi konular üzerinde durdu.

Fazıl Hüsnü Dağlarca, Behçet Necatigil etkileri taşıyan ilk şiirlerinde simgeci, dolaylı bir şiir dilini
benimseyen Gülten Akın, Sığda'da, kendine özgü, başarılı bir şiire ulaşmış, Kırmızı Karanfil'de, halkın konuşma dilinden, ağıtlardan ve türkülerden başarıyla yararlanarak özgün bir sentez yaratmıştır. Ağıtlar ve Türküler ve Seyran Destanı, halk kültürü ve dilini özümseme alanında bilinçli bir çabanın özgün ve değerli ürünleridir. Özellikle Seyran Destanı'nda Nazım Hikmet'in epik şiir dilinin özümsenerek yeniden değerlendirilişi gözlemleniyor. İkinci Yeni şiirinin yeniden önemsettiği alegori, simge, v.b. biçim ögelerinden toplumcu bir şiir kurma yönünde başarıyla yararlanan Gülten Akın, bu ögeleri halk dili ve kültürüyle kaynaştırma becerisiyle; etkili, özgün ve inandırıcı ses tonuyla, çağdaş şiirimizde toplumcu bir yönelişin önemli ve seçkin bir temsilcisidir.

1950’li yıllarda yazmaya başladığı şiirleriyle, kısmen İkinci Yeni çizgisinde görülen, ancak 1970’li yıllardaki şiirlerinden itibaren bireysellikten toplumculuğa yönelen bir şairdir.

Şiirleri pek çok dile çevrilen ve kırktan fazla şiiri bestelenen Gülten Akın, Fazıl Hüsnü Dağlarca'nın 2008 yılındaki vefatından sonra Milliyet gazetesinin yaptığı bir araştırmada en fazla oyu alarak "Yaşayan En Büyük Türk Şairi" olarak gösterildi. Şiirinde bir doruk noktası olarak nitelenen Beni Sorarsan’ı 2013’te yayımladı. Akın aynı zamanda Aksu Bora'nın annesidir.


Eserleri

Şiir Kitapları

  • Rüzgâr Saati (1956)
  • Kestim Kara Saçlarımı (1960)
  • Sığda (1964)
  • Kırmızı Karanfil (1971)
  • Maraş'ın ve Ökkeş'in Destanı (1972)
  • Ağıtlar ve Türküler (1976)
  • Seyran Destanı (1979)
  • İlahiler (1983)
  • Sevda Kalıcıdır (1991)
  • Sonra İşte Yaşlandım (1995)
  • Sessiz Arka Bahçeler (1998)
  • Uzak Bir Kıyıda (2003) 


Bestelenmiş Şiirleri

  • Büyü Yavrum - Grup Yorum (1987), Edip Akbayram, Kemal Sahir Gürel (1988)
  • Deli Kızın Türküsü - Sezen Aksu (1993)
  • Siyah Beyaz (1989) -Sevinç Eratalay
  • Beni Unutma (1989) - Sevinç Eratalay
  • Ertuğrul'a Ağıt-Grup Yorum 


Ödülleri

  • 1955 - Varlık şiir yarışmasında birincilik ödülü
  • 1965 - Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü, Sığda ile
  • 1972 - TRT Sanat Ödülleri Yarışması'nda Başarı Ödülü, Maraş'ın ve Ökkeş'in Destanı ile
  • 1976 - Yeditepe Şiir Armağanı, Ağıtlar ve Türküler ile
  • 1991 - Halil Kocagöz Şiir Ödülü
  • 1992 - Sedat Simavi Edebiyat Ödülü
  • 1999 - Akdeniz Altın Portakal Şiir Ödülü
  • 2003 - Dünya gazetesi Yılın Telif Kitabı Ödülü
  • 2008 - Erdal Öz Edebiyat Ödülü
  • 2014 - Metin Altıok Şiir Ödülü

Niyazi Akıncıoğlu

Niyazi Akıncıoğlu doğumu 1919, Kırklareli; ölümü 1 Şubat 1979, Ankara. Türk şair. Kırklareli'nin Kurudere köyünde doğdu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Kırklareli’nde serbest avukatlık yaptı. 1 Şubat 1979 tarihinde Ankara SSK Dışkapı Hastanesi'nde ölmüştür.

1940 döneminin tanınmış şairlerindendir. İlk şiirlerini "Haykırışlar" adlı kitapta topladı. Daha sonra dönemin önemli dergilerinde şiirleri görünmeye başladı. 1950 yılında TCK'nın 142. maddesine aykırı eylemde bulunduğu savı ile tutuklandı, Kırklareli'nde "komünistlik" suçlamasıyla yargılandı, mahkeme süresince iki yıl tutuklu kaldı, sonuçta beraat etti. Cezaevinden çıktıktan sonra münzevi bir yaşama yöneldi. Ancak 1970'lerde yayınladığı şiir çalışmaları ile yeniden adından söz ettirdi. Gençlik dönemi şiirlerini Haykırışlar (1938) adı altında yayınladı. Şiirleri ölümünden sonra Umut Şiirler adıyla 1985 yılında kitaplaştırıldı.

1940'lı yılların toplumcu dergilerinde yayınlanan ve ona asıl ününü getiren şiirlerinde Niyazi Akıncıoğlu, Asım Bezirci'nin değerlendirmesiyle (bkz. Sanat Emeği, Temmuz 1979) "Nazım Hikmet'ten sonra halk şiirinden yararlanan ilk toplumcu şairdir ... sırasında Divan şiirinden de yararlanır, ama ikisini de taklit etmez ... " Gerçekten de Niyazi Akıncıoğlu, Divan şiiri vurgularıyla halk şiiri sesleri ve deyişlerini özgün senteze ulaştırmış bir şairdir. Bu anlamda, Enver Gökçe, Ahmet Arif ve Attila İlhan'ın doğrudan ustası olduğu; Ahmet Arif ve Enver Gökçe'nin bu şiirlerdeki tonlamalar, vurgular ve edadan, Attla İlhan'ın ise yönteminden (divan ve halk şiiri sentezi) etkilenmiş olduğu söylenebilir.

Niyazi Akıncıoğlu, şiirlerinde divan ve halk şiiri motiflerinden ustaca yarlanmasını bildi. Halk şiirinin söyleyiş özelliklerini ve sesini başarılı bir şekilde kullandı. Şair; karamsarlığa yer vermeyen, gelecekten umutlu şiirler bırakmıştır gelecek nesillere.


Eserleri

  • Haykırışlar (1938)
  • Umut Şiirleri (Hacan Yayınları 1985, Ankara)

Tevfik Akdağ

Tevfik Akdağ doğumu 1932, ölümü 1993.

İzmir' de doğdu. Siyasal Bilgiler Fakültesi'ni bitirdi.

İkinci Yeni döneminde yazdığı şiirlerde özellikle Cemal Süreya'nın imge ve duyarlık alanı içinde kalan Akdağ'm son kitaplarında daha açık bir bildirisi olan, daha farklı bir şiir kurma çabası görülüyordu.


Şiir kitapları:

  • Lacivert Kanatlı Bir Kuştur Gece (1969), 
  • Çıplak ve Sevinçle (1977),
  • Eski İnsan Sözleri (1990)

Oğuzhan Akay

Oğuzhan Akay doğumu 1955.

Orta öğrenimini Ankara'da, yüksek öğrenimini Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi'nde Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Yüksek Okulu Radyo Televizyon programcılığı bölümünde tamamladı. T.R.T. Türkiye'nin sesi ve Ankara Radyosu'nda prodüktör olarak çalıştı. 1982'den bu yana reklam yazarı ve yaratıcı yönetmen olarak çalışıyor.

80'li yıllar şiirinin özgün bir şairi. Dil katmanları, sözcükler ve kavramlar arasında karıştırmalarla, güncel konuşma dili edası, sözcükleri ve tonlamalarıyla, (Çağdaş Şiirimizdeki başlangıcını Salah Birsel'de, Metin Eloğlu'nda bulduğunu söyleyebileceğimiz) humor-ironi ağırlıklı bir şiirin günümüzde ilginç, başarılı örneklerini veriyor.


Şiir kitabı: 

  • Cin Ayetkr (1989) , 
  • O Uzak Ay (1994), 
  • Compact Risk-Digital Poems (1994)

Ahmet Necdet

Ahmet Necdet Sözer doğumu 1933, İnegöl, ölümü 5 Mayıs 2010.Şair ve Coğrafya Profesörü. İnegöl'de doğdu. Çapa Yüksek Öğretmen Okulu ve İstanbul Üniversitesi Coğrafya Bölümü'nü bitirdi.  Çeşitli Anadolu şehirlerinde öğretmenlik yaptı. 1974-1997 yılları arasında Atatürk Üniversitesi, Muğla İşletmecilik Yüksek Okulu, Ege Üniversitesi ve Uludağ Üniversitesi'nde beşeri-iktisadi coğrafya profesörü olarak çalıştı. Ege Üniversitesi'nde beşeri ve iktisadi coğrafya profesörlüğünden emekli oldu. Kendi şiir kitaplarının yanı sıra yayınladığı çeviri-şiir yapıtları ve kapsamlı şiir antolojileriyle tanındı.

Başlangıçta alışılagelmiş biçimler ve söyleyişlerle romantik ögelerin ağır bastığı şiiri Atila İlhan - Cemal Süreya etkileriyle modem şiirin yörüngesine girdi. Son zamanlarda özellikle gazel türünde özgün, başarılı örnekler vermektedir.


Şiir kitapları:

  • Uzuneşek (1977)
  • Ne Çok Enkaz (1988)
  • Sana Bunca Yangından (1991)
  • İnegöl Hey İnegöl (1992)
  • Gün Yüzleri (1992, Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü - 1994)
  • Kün (1994)
  • Ay Kasidesi (1995)
  • Zümrüt Longa (1998)
  • Aşk Ey (2001, Yunus Nadi Şiir Ödülü - 2002)
  • Haiku Kuşu (2004)



Çeviri şiir alanında yapıtları:
Çağdaş Fransız Şiiri, Bademlerden Say Beni (P. Celan) Dünya Gülü (Apollinaire) , Mutlu Aşk Yoktur (Aragon) . Son üç yapıt G. Durusoy ile ortak ürünleridir.

Kanşaubiy Miziev ile birlikte Puşkin´den dilimize çevirdiği Yevgeniy Onegin adlı şiir-roman, Dünya-Kitap dergisi tarafından 2003 yılının "En İyi Çeviri Kitabı" ödülüne lâyık görüldü.

Ahmed Arif

     

     Ahmed Arif, doğumu 23 Nisan 1927, Diyarbakır, ölümü 2 Haziran 1991, Ankara. Türk şair ve gazeteci. Asıl adı Ahmet Hamdi Önal'dır.

     Diyarbakır' da doğdu. Diyarbakır Lisesi'nden mezun oldu. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümünde okudu. Üniversitede öğrenci iken TCK'nın 141. maddesine aykırı eylemde bulunduğu savı ile tutuklandı (1950). İşkence gördü. 1952 yılında yine aynı savla tutuklanarak yargılandı, iki yıla mahkum oldu. Cezasının bitiminde Ankara'ya yerleşti, yaşamını gazeteci olarak sürdürdü, 199l 'de Ankara'da öldü.

Şiirleri 1940'lı yıllarda ve 50'lı yılların başlarında dönemin toplumcu dergilerinde yayınlanmıştı. 1940-1955 yılları arasında değişik dergilerde yayınladığı şiirlerinde kullandığı kendine has lirizmi ve hayal gücüyle Türk edebiyatındaki yerini aldı. Ancak, 60'lı yılların başlarında önceki yılların birçok toplumcu şairi gibi, geniş okur yığınlarınca bilinmeyen, bir bakıma unutturulmuş bir adken, şiirlerinin önce Soyut dergisinde, sonra da 1968'de kitap olarak (Hasretinden Prangalar Eskittim) yayınlanışı, 1960 sonrası Türk edebiyaunın, denebilir ki, Nazım Hikmet 'in şiirlerinin yeniden yayınlanışı ölçüsünde önemli bir olayı oldu.


Ahmed Arifin bu tek kitabı, kimi kere yılda birkaç (1990'da 25.) basıma ulaşarak olağanüstü bir tiraj düzeyine erişti. Tutkulu, yiğit bir koçaklama edası, derin bir lirizm Ahmed Arif şiirini geniş yığınlara götüren başlıca özelliklerdir. Bu özelliklerin gerisinde de, başta Nazım Hikmet olmak üzere toplumcu şiirimizin ortak değerlerinin, hece şiiri, aruz ve halk şiirimizin yoğun, köklü bir sentezi vardır. Titiz bir dil işçiliği ve kılı kırk yaran bir kurgu ustalığının ürünü olan bu şiirlerin çağdaş şiirimize getirdiği vurgular, söyleyiş özellikleri, lirizm, destansı (epik) ve kişisel (lirik) olanın kaynaştırılmasındaki başarı, öykünmeci olmadan halk kültürünün nasıl özümsenebileceğinin örneklenmesi, günümüz toplumcu şiirine geniş ufuklar kazandırmıştır.


Ahmet Oktay'ın 1990 tarihli Karanfil ve Pranga adlı çalışması Ahmed Arif şiiri üzerine yapılmış en detaylı çalışma olarak kabul edilir. Ayrıca, Muzaffer İlhan Erdost'un Üç Şair adlı kitabında da, Ahmed Arif şiirinin yorum ve çözümlemeleri bulunmaktadır.

Şiir kitapları

  • Hasretinden Prangalar Eskittim (Everest yayınları, 2006);
  • Yurdum Benim Şahdamarım (Everest yayınları, Kasım 2005)


Şiirlerinden bazıları

  • Akşam Erken İner Mahpushaneye
  • Anadolu
  • Ay Karanlık
  • Sen Hep Şerefinle Yaşarsın Baba
  • Bu Zindan Bu Kırgın Bu Can Pazarı
  • Diyarbekir Kalesinden notlar ve Adiloş Bebenin Ninnisi
  • Hani Kurşun Sıksan Geçmez Geceden
  • Hasretinden Prangalar Eskittim
  • İçerde
  • Kara
  • Karanfil Sokağı
  • Leylim Leylim
  • Merhaba
  • Otuz Üç Kurşun
  • Sevdan Beni
  • Suskun
  • Unutamadığım
  • Uy Havar!
  • Vay Kurban
  • Yalnız Değiliz
  • Kara

Nahit Ulvi Akgün

Nahit Ulvi Akgün, Milas'ta 1918'de doğdu, 12 Kasım 1996'da İzmir'de öldü. Türk öğretmen ve şair.

Ortaöğrenimini İzmir Erkek Lisesi’nde (1940), yükseköğrenimini İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nde tamamladı (1948). Ödemiş ve İzmir’de çeşitli liselerde felsefe ve edebiyat öğretmenliği yaptı. İlk şiiri, İzmir’de basılan Akın Gazetesi'nde yayınlandı (1936).

Daha sonra Servetifünun-Uyanış, Yücel, Değirmen, Kovan, Varlık, Fikirler, Kaynak, Yeditepe, Türk Dili dergilerinde birçok şiiri yayınlandı. 1953’te İzmir’de bir ilki gerçekleştirdi, sesli şiir sergisi açtı. İlk şiir kitabı denemelerini İzmir’de Üç Gönül (1937), Leyla (1937), Irgat (1942) adlarında üç küçük broşürle gerçekleştirdi.

İlk şiirlerinde tatlı bir romantizm içinde aşk temasını işledi. Şiirlerinde Orhan Veli, Behçet Necatigil, Necati Cumalı gibi şairlerin ortak bazı özellikleri görülen Nahit Ulvi Akgün'ün, ilk lirik aşk şiirlerinde (bkz. Dalgınlık), daha sonra Edip Cansever, Cemal Süreya gibi şairlerde göreceğimiz yumuşak bir gerçeküstücülük, izlenimcilik diye tanımlanabilecek bir özellik göze çarpıyor. 1940’larda Garip akımını izleyerek yenileşirken, ulaştığı söyleşi, biçim anlayışını korudu. Toplumsal çevre içinde bireyin türlü hallerini, üstüne düşülmemiş izlenimini veren, kendiliğinden bir biçimsel titizlikle yansıttı. Evren Türküsü (1966) kitabı ile 1967 yılında Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü'nü kazandı.


Eserleri

  • Sebep (1945)
  • Birisi (1955, 1962)
  • Karanlıkta Bir Ağaç (1960)
  • Gerçek Düş (1965)
  • Evren Türküsü (1966-1968)
  • Ağaçlar Uyanınca (1977)
  • Eksilen Gökyüzü (1980)
  • Yolunuzun Üstünde Bir Adam (1991)
  • Birisi: Bütün Şiirleri Toplu Basım (1992)

Halûk Aker

Haluk Aker İstanbul'da 13 Haziran 1940'ta doğdu, 20 Mart 2018 ölümü. Tam adı Raşit Haluk Aker. Sivasti Hanım ve Nakliyeci Mehmet Hadi Aker'in oğlu.

Mersin Cumhuriyet İlkokulu (1952), Mersin Tevfik Sırrı Gür Lisesi'ni (1960) bitirdikten sonra yükseköğretimini  Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde tamamladı. Öğrenim gördüğü sırada bir yandan da Türk Dil Kurumu yayın ve tanıtma kolu’nda düzeltmen ve redaktör olarak çalıştı(1965-71). Üniversiteyi bitirdikten sonra Hacettepe Üniversitesi Temel Bilimler Yüksek Okulu’nda Türkçe dalında öğretim üyeliği yaptı (1971-72). Adıyaman’ın Terman köyünde yedek subay öğretmen, Türk Dil Kurumu Terim Kolu’nda ve Başbakanlık Özel Kalem Bürosu’nda müdür yardımcısı olarak çalıştı. 1975 yılından itibaren Fransız Başkonsolosluğu’nda mahalli kâtiplik yaptı.

İlk şiirini 1959 yılında Elek dergisinde, arkadaşlarıyla ortak yayınladığı bir kitapta, sonra da İzmir’de Evrim dergisinde (1962-64) yayımladı. Mersin’de “Düşünde-Dörtüde Elek” isimli bir dergi çıkardı. l960'lı yıllar kuşağının ilk önemli dergilerinden Devinim 60'ı Ankara'da çıkardı ve yönetti. 1969 yılında daha önce Hüseyin Cöntürk’ün 1966 yılından itibaren 20 sayı çıkardığı “Yordam” dergisini 6 sayı çıkardı. Şiirleri, öyküleri ve yazıları Devinim 60, Dönem, Elek, Evrim (İzmir, 1962-64), Soyut, Türk Dili, Yelken, Yordam dergileriyle Ulus gazetesinde yayımlandı.

1960 kuşağı içinde ikinci yeni şiirinin ve halk şiirinin olanaklarından yararlanarak biçimsel deneylere girişen, yalın ve yer yer mistik bir anlatımla kendine özgü bir şiir dünyası kurdu. Şiirlerini 1978 yılında Sürgün Hızı adı altında toplayan Haluk Aker, kendine özgü kırık ses tonuyla, özellikle Turgut Uyar'ın simgeci, öyküleyici üslubunun etkisi altında şiirler yazdı. Askerliğini köy öğretmeni olarak yapması şiirine bazı yeni renkler kazandırdı. Şiiri, kendi kuşağından en çok Egemen Berköz'ün şiirleriyle yakınlıklar taşımaktadır.


Şiir Kitapları:

  • Tanrı Katı (Z. Balım - G. Oğuzbaş’la, 1959, kendi yayınları)
  • Sürgün Hızı (1975, Şiir-Tiyatro Yayınları, Şiir Dizisi: 2)


Mektuplar:

  • Bilge Karasu, Halûk'a Mektuplar (yayına hazırlayan: Halûk Aker; 2013, Metis Yayınları)
  • Hüseyin Cöntürk, Eleştirmenin Arzusu - Hüseyin Contürk’ten Halûk Aker’e mektuplar (1968-2003 hazırlayan: Eren Barış; 2015,YKY)

İskender Fikret Akdora

İskender Fikret Akdora, İstanbul'da 1914 yılında doğdu.

Kuleli Askerî Lisesi ve Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi (1944) mezunu. Bir süre devlet kuruluşlarında çalıştıktan sonra ticaret hayatına atıldı (1946).

İlk şiiri Muhit dergisinde (1932) çıktı. Sonraki ürünleri Çağrı, Oluş, Dikmen, İstanbul gibi dergiler ile kendisinin çıkardığı Yirminci Asır (1947-53) dergisinde yer aldı.

İlk kitaplarında Fazıl Hüsnü Dağlarca, Cahit Sıtkı Tarancı, Ziya Osman Saba, v.b. şairlerle ortak tema ve biçim özellikleri taşıyan şiirleri yer alıyor. Sonraki yıllarda özgür koşuk ürünü şiirlere ve daha kişisel denebilecek temalara yöneldi. Son yıllarda Adam Sanat dergisinde yayınlanan şiirleriyle yeniden dikkatleri çekti.


Şiir

  • Hatıralar Şehri (1945), 
  • Renkli Şiirler (1950), 
  • Gün Sonu (1953), 
  • Arakanda (1954),
  • Kubbe Altı (1955), 
  • Ağda Bir Şey Yok (1956), 
  • Deli Dünya (1956),
  • İnsanlar Arasında (1956), 
  • Kantaşı (1958), 
  • Vega (1963), 
  • Acı Gök (1965), 
  • Mavi Kan (1970),
  • Sağken (1988),
  • Kanda Leke (1991)


Roman

  • Dünyanın Öptüğü Kız (1966)

Ahmet Ada


20 Mayıs 1947'de Ceyhan'da doğdu. Nazire Ada ile Ahmet Ada'nın oğlu. İlk ve ortaokulu Ceyhan'da okudu. Ceyhan Lisesi'nde okurken öğrenimini yarıda bırakmak zorunda kaldı. Çeşitli işlerde çalıştı. Kayseri’de devlet memurluğu yaptı. 1993'te emekli oldu, 2002 yılında Mersin'e yerleşti.

1970'li yıllarda adını duyuran şairlerden Ahmet Ada, Ahmed Arif'ten, İkinci Yeni'den özellikle Cemal Süreya, Nihat Behram'ın doğa betimciliği ve ses tonundan esintiler taşıyan, bu etkilenmelere karşın özgün kalabilen, genellikle lirik ve yumuşak şiirleriyle günümüz top­lumcu şiirinin başarılı bir temsilcisidir. Şiirlerindeki yöresel renkler ve betimleyicilik, onu bir yanıyla da halkçı-memleketçi şiir geleneğimize - Ceyhun Atıf Kansu, Bedri Rahmi Eyüboğlu vb.- bağlamakta, kendi kuşağından, Nihat Behram'dan başka, Abdülkadir Bulut'a yaklaştırmaktadır. İlk şiiri "Tabuttur Kitaplar" 1966 yılında Soyut'ta yayımlandı. Sanat ve edebiyat dergilerinde şiir ve şiir üzerine yazılarıyla göründü. Kimi şiirleri Fransızca, Almanca, İngilizce, Kürtçe dillerine çevrildi. 1980'li yıllar şiirinin önemli temsilcileri arasında yer alır. Gerçekçi tutumlardan beslenen, destansı, lirik, hüzünlü ve incelikli şiirler yazdığı eleştirmenlerce dile getirildi. Uzun ve epik özellikler barındıran şiirlerinde göç, savaş gibi olgulara insanî bir perspektiften bakan çok sesli bir şiire yöneldiği görülür. Poetik yazılarından oluşan "Şiir Okuma Durakları" (2004) adlı kitabı modern şiir bilgisi içeren bir el kitabı olarak değerlendirildi. 2006 yılında Çukurova Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi'nde "40'ıncı Sanat Yılında Ahmet Ada'nın Şiiri" konulu bir sempozyum düzenlendi, sempozyum bildirileri "Ahmet Ada'nın Şiirine Bakışlar"adıyla yayımlandı (2009). Hayattayken yayımlanan son şiir kitabı "Yağmur Başlamadan Eve Dönelim"dir (Ve Yayınevi, 2015). Yayımlanmamış şiir kitabı "Derin Göller Kalbindir" ölümünden bir yıl sonra yayımlandı (Ve Yayınevi, 2017).

19 Mart 2016'da tedavi gördüğü Adana'da hayata veda etti. 20 Mart 2016'da Kayseri'de toprağa verildi.


Şiir Kitapları

  • Gün Doğsun Gül Üstüne (1980)
  • Acıyla Akran (1983)
  • Yaz Kırlangıcı Olsam (1985)
  • Aşk Her Yerde (1990)
  • Vakit Yok Hüzünlenmeye (1992)
  • Günyenisi Lirikler (1992)
  • Yitik Anka (ilk üç kitabının toplu basımı, 1993)
  • Ramazan (1994)
  • Taş Plak Gazelleri (1995)
  • Küçük Bir Anmalık (1996)
  • Begonyalı Pencere (1998)
  • Denize Atılan Çiçek (1999)
  • Gökyüzünün Fıskiyesi (2003)
  • Denizin Uykusu Üstümde (2004)
  • Kantolar (2006)
  • Yeni Kantolar (2007)
  • Sonsuz At (Seçme Şiirler) (2009)
  • Sözcükler Denizi (2009)
  • Taşa Bağlarım Zamanı (2009)
  • Paçalı Bulut (2010)
  • Yoktur Belki Ahmet Ada Diye Birisi (2010)
  • Uçurum Otu, 2012
  • Çiçek Kokan Ağzı, 2013
  • Taşın Sesi, 2014
  • Yağmur Başlamadan Eve Dönelim, 2015
  • Derin Göller Kalbindir, 2017

Poetik Kitapları

  • Şiir Okuma Durakları (2004)
  • Şiir İçin Boş Levhalar (2006)
  • Modern Şiir Üzerine Yazılar (2007)
  • Şiir Dersleri (2011)
  • Şiir Yazıları (2014)

Ödülleri

  • 1981 Akademi Kitabevi Şiir Başarı Ödülü - 'Gül Doğsun Gül Üstüne' ile (Ali Cengizkan ve Adnan Azar'la paylaştı)
  • 1991 Ceyhun Atıf Kansu Şiir Ödülü - 'Aşk Her Yerde' ile
  • 1993 Yunus Nadi Şiir Ödülü - 'Vakit Yok Hüzünlenmeye' ile
  • "'Onlar İçin Minibüs Şarkısı' Üzerine Gözlemler" adlı incelemesiyle 1999 E Dergisi İnceleme Ödülü.
  • 2011 Cemal Süreya Şiir Ödülü - 'Yoktur Belki Ahmet Ada Diye Birisi' ile

And Olsun Şart Olsun

Ben
Böyle
Taşların
Çukurların
İçinde
Kalmışsam
Yalnızsam
Hor
Görülmüşsem
Arkasızsam
Ve
Böyleyse
Bahtı
Siyahım
Yemin
Kasem
Olsun
Ve
And
Olsun
Şart
Olsun
Yerde
Kalmaz
Ahım.


Enver Gökçe

30 Aralık 2018 Pazar

Kısrağa Aştı

Dağda
Dağ
Yüzü
Yok?
Ekinlerde
Ekin
Demir
Değnek
Demir
Çarık
Gezersin
Kimbilir
Yürekteki
Sevdayı?
Hay
Kardaş
Görklü
Kardaş
Kurt
Ne
Bilsin
Akar
Su
Ne
Bilsin
İnce
Belli
Karınca
Ne
Bilsin
Bu
Hayat
Bu
Zulüm
Toprağının
Karamış
Zühresi
Ay'ı
Bentleri
Yıkar
Su
Kısrağa
Aşar
Aygır
At
Yaşamak
Değişir
Yaşamak
Ölümden
Üstün
Sadece
Unutma
Sen
Şu
Bitmeyen
Kavgayı


Enver Gökçe