Şiir, Sadece: 2009-02-01

7 Şubat 2009 Cumartesi

Gördüğüm Seni Sanayım

Şöyle hayran eyle beni, aşkın oduna yanayım 
Her kanceru bakar isem, gördüğüm Seni sanayım

Hem beni okur Sübhanım, eşiğindir dün gün yönüm 
Anda çıkar benim günüm, bunda neye eyleneyim

Yedi Tamu dedikleri, katlanmaya bir ahıma 
Sekiz Uçmak aldamaya, bunda neye aldanayım

Yüz bin huri gelir ise, aldanmaya bu canımı 
Aşkın gönlüm yağmaladı, Senden nice usanayım

Senin kokun duydu canım, terkini urdu cihanın 
Hergiz bilinmez mekanın, seni kanda arayayım

Her dem söylenir haberin, hergiz bulunmaz eserin 
Götür yüzünden perdeyi, didarına göyünayım

İlm ü hikmet okuyanlar, aşktan fakirdürür bunlar 
Mansur oldum asın beni, hep dillerde söyleneyim

Yunus demedi bu sözü, cana doldu Dost özü 
Kördür münafıkın gözü, ya ben nicesi göstereyim


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

Kan Yaş Akıtır Aktan Karadan

Ayırma beni Senden Yaradan 
Düşer ölürüm ben bu yaradan

Öldüğüm için gam mi çekerim 
Alır canımı bir gün Yaradan

Öldü diyeler, kaydım yiyeler 
Bir kuş oluben, çıkam aradan

Ağlama derim şol gözlerime , 
Kan yaş akıtır, aktan karadan

Varam kul olam şeyh eşiğinde 
Hırka dikinem bin bir pareden

Derviş Yunus'un maksudu budur 
Alıp şeyhini çıka aradan


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

6 Şubat 2009 Cuma

Ne Gülmen Gülmektir

Ey aşk eri aç gözünü, yer yüzüne eyle nazar 
Gör bu latif çiçekleri, bezenüben geldi geçer

Bunlar böyle bezenüben, Dost'tan yana uzanuben 
Bir sor Ahi sen bunlara, kancerudur azm-i sefer

Her bir çiçek bin naz ile, öğer Hakkı nazar ile 
Bu kuşlar hoş avaz ile, ol Padişahı zikr eder

Öğer anın kadirliğin, her bir işe hazırlığın 
İlle ömrü kasırlığın, anıcağız benzi solar

Rengi döner günden güne, toprağa dökülür gene 
İbretdürür anlayana, bu ibreti arif duyar

Ne bilmegün bilmekdürür, ne gülmegün gülmekdürür 
Son menzilin ölmekdürür, duymadınsa aşktan eser

Ger bu sırrı duyaydın, ya bu gamı yiyeydin 
Yerinde eriyeydin, gideydi senden bu kar-ü bar

Bildik gelen geçer imiş, bildik konan göçer imiş 
Aşk şarabın içer imiş, bu manadan her kim duyar

Yunus bu sözleri ko gil, kendüzünden elin yu gil 
Senden ne gele bir de gil, çün Hak'tan gelir hayr ü şer


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

5 Şubat 2009 Perşembe

İşidirdim Sözünü

İşbu vücudum şehrine, bir dem giresim gelir 
İçindeki Sultanın, yüzün göresim gelir

İşidirim sözünü', görümezem yüzünü 
Yüzünü görmekliğe, canım veresim gelir

Ol Sultanın halvetinin, yedi hücresi vardır 
Yedisinden içeri, varıp giresin gelir

Her kapıda bir kişi, yüzbin çerisi vardır 
Aşk kılıcın kuşanıp, cümle kırasım gelir

Erenlerin sohbeti arttırır marifeti 
Bi dertleri sohbetten, her dem süresim gelir

Leyli vü mecnun benem, 
Şeyda-yi Rahman benem

Dost oldu bize mihman, bunca yıl bunca zaman
Gerçek İsmail'leyin, kurban olasım gelir

Erenlerin nazarı toprağı gevher eyler 
Erenler kademinde, toprak olasım gelir

Miskin Yunus'un nefsi, dört tabiat içinde 
Aşkla can sırrına, pinhan varasım gelir


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

4 Şubat 2009 Çarşamba

Hiç Gönlüne Gele Mi

Ne acep olur şu adem oğlanı 
Öleceğin hiç gönlüne gele mi 
Azrail kaynağın urup canına 
Alacağın hiç gönlüne gele mi

Azrail alır bu cümle canları 
Toprağa düşürür nazik tenleri 
Geyireler sana yensiz donları 
Giyeceğin hiç gönlüne gele mi

Gelir növbetin dolanı dolanı
Ağlasana sen bulanı bulanı
Halkın önünde beğeni beğeni
Yunacağın hiç gönlüne gele mi

Gece gündüz zikreylesin dilimiz 
Gizli değil, ayan Sana halimiz
Karanlık kabirde bir gün yalınız 
Kalacağın hiç gönlüne gele mi

Yunus Emre'm eydür hele burada
Heman ömrüm zayi geçti arada
Yarın Hak yanında yüzü karada
Olacağın hiç gönlüne gele mi


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

3 Şubat 2009 Salı

Beslerdim Bu Nazik Teni

Dosttan haber geldi bana, durayım anda varayım 
Müjdeleyene canımı vereyim anda varayım
Şol bir iki arşın bezin, ne yeni var, ne yakası 
Kefen edinip eğnime, sarayım anda varayım
Can alıcı hot geliser, emaneti ver deyiser 
Ben emaneti issine vereyim anda varayım
Yazuğum çok, günah öküş yürürüm bu dünyada hoş 
Ettiklerimin hesabın, vereyim anda varayım
Beslerdim bu nazik teni, terk etmeyem derdim anı 
Kara toprağa ben anı, karayım anda varayım
Canım gitti üş ben kaldım, naçar oldum yola girdim 
Düşmanlarım şad olduğun, göreyim anda varayım
Üş bu ömür harmanını, derdim devşirdim ben anı 
Yunus eydür bu harmanı, yele vereyim anda varayım


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

2 Şubat 2009 Pazartesi

Kani Armağanın

Ecel oku erdi cana, kaf le göçtü dur deyeler 
Gafil olan yolda kalır, tez yarağı gör deyeler

Anmaz idim ol Sultanı, ne işe gönderdi beni 
Emanet verilen canı, gel issine ver deyeler

Çün can bedenden çekile, şol elif kamet büküle 
Gözünden gevher döküle, gel merteben sor deyeler

Şöyle yürürken naz ile, adın deftere yazıla 
Kara yerde ev düzile, gel günahkar gir deyeler

Kabrin sual eder sana, kani armağının bana 
Armağansız gelen bunda, yılan çiyan yer deyeler

Münafıkın aklı şaşa, Rabbim bilmem deye haşa 
Kabir dar ola kavuşa, Hak buyurdu kır deyeler

Mü'min olan gele dile, cevap vere güle güle 
Cennet'ten huriler gele, kabrin dolu nur deyeler

Yunus sabret bu mihnete, bir gün eresin rahate 
Yine Hakkın lütfu yete, gel Cennet'e gir deyeler


Yunus Emre
Seçme Şiirleri