Çalap Âdem cismini topraktan var eyledi
Şeytan geldi Âdem’e tapmağa âr eyledi
Aydır ben oddan nurdan ol bir avuç topraktan
Bilmedi kim Âdem’in bâtınına bakmadı
Zâhir gördü Âdem’in bâtınına bakmadı
Bilmedi kim Âdem’i halka server eyledi
Kırk yıl kalıbı yattı adı âlemi tuttu
Gör Şeytan’ı buğzundan ne fitneler eyledi
Adem toprak yatmıştı ad’ âlemi tutmuştu
Fikrine bak İblîs’in ya’nî hüner eyledi
Öl yürüyen atları sürdü Âdem üstüne
Âdem’e mekr eyleyip ya’nî zafer eyledi
Âdem’in göbeğinden Çalap yarattı atı
Vaf diye durugeldi atlar güzer eyledi
Çün gitti Âdem ahdı yetti Mûsâ’nın vakti
İblis’e işbu işler yavlak eser eyledi
Mûsâ gönüldü Tûr’a Hakk’a münâcât ede
Gördü kim bir akar su Mûsâ nazar eyledi
Mûsâ aydır göreyim işbu su nerden gelir
Ger böyle akar ise zîr ü zeber eyledi
İleriye vardı Mûsâ gördü laîni ağlar
Gözü yaşı imiş su gözün pınar eyledi
Mûsâ sordu lâine ağladığın niçindir
N’ideyim ağlamadan işimi zâr eyledi
Mukarreb idim ben ol Hakk’ın dergâhında bol
Götürdü urdu yere candan bizâr eyledi
Sen bilme misin Mûsâ ben neden ayrıldığım
Şunlar önüme düşer beni efkâr eyledi
Vargıl ayıtgıl Mûsâ rahmet eylesin bana
Tövbe kıldım işime boş istiğfâr eyledi
Mûsâ erdi hazrete başladı münâcâta
Unuttu emâneti söz muhtasar eyledi
Çalap’tan erdi nîdâ hani emânet dedi
Ol nidâya canını Mûsâ nisâr eyledi
Vargıl ayıtgil Mûsâ rahmet edeyim ona
Secde etsin Âdem’e çün istiğfâr eyledi
Mûsâ geldi laîne dedi Hakk’ın buyruğun
Secdeyi işitince döndü inkâr eyledi
Ben ondan umar idim derdime derman kıla
Derdim dahı arttırdı ya’ni tımâr eyledi
Ben eğer tapsam ona ol vaktin tapar idim
Şimdi hod toprak olup zîr û zeber eyledi
Âdem İblis kim ola işi işleten Çalap
Ay u günü yaratıp leyl ü nehâr eyledi
Ma’nî nedir İblis’ten fuzullukturur bizde
Duydunsa işbu sözden sırr’ âşikâr eyledi
Çalap aydır şol kula inâyet benden ola
Ne şeytan azdırısar ne kimse kâr eyledi
Altı bin yedi yüzü yıldan geçen Âdem’i
Dile getirdi Yunus şimdi tekrâr eyledi
Yunus Emre