Şiir, Sadece: şiir
şiir etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
şiir etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

2 Ekim 2020 Cuma

Teselli

Buymuş göreceğin bu dar dünyada
Kısmetini verenin cömertliği bu kadarmış
Bu kadar sürer dostum
Dost sırtından geçinmek.
 
Kolay değil bu kazançla dem sürmek
Ayrı bir dert bu devirde kız sevmek
Boyun bükmek, dize gelmek
Aç karnına laf işitmek.
 
Neylersin böyle gelmişiz
Ama böyle yaşanmaz
Sağına soluna bak
Bademler çiçek açtı.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

28 Eylül 2020 Pazartesi

Bütün Şehir Şahittir

Başımı rakı değil döndüren
Bu öğle sıcağında,
Ekmek kokusundan da güzel
Alnının ter kokusu.

Ver meyveni mürdüm ağacı
Arzum gibi yağ yağmur
Bütün şehir şahittir
Bu kadını sevdiğime.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

25 Eylül 2020 Cuma

Yolculuk

Yalnız ve çırılçıplak çıktı evimden
- Hosça kalın, demedi
Ne bir selam götürdü
Cennetin kapısını açtırmak için
Ne imamdan kartvizit,
Karım böyle göç etti öbür dünyaya;
Şerefine içiyorum o günden beri
Ne halt eder tek başına dolap beygiri.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

21 Eylül 2020 Pazartesi

Bilen Bilir

Bir gemi kalktı rıhtımdan
Sen de içinde misin?
Yağmur yağıyor rahat rahat
Ağzıma, gözlerime
Ve bütün şehre.

Bilen bilir kadrini
Mürdüm gözlüm, yağmur saçlım
Taşını toprağını mı öptün ki yerin
Kokun geliyor bahçelerden. 


Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

18 Eylül 2020 Cuma

Memnun

Kurşunlanmış göğüsten
Bir ağaç filizlendi,
Güneşe doğru.
 
Memnun o,
Geçen harpte doğduğuna
Bu harpte öldüğüne
Yeni dünyaya doğru.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

14 Eylül 2020 Pazartesi

Memnunum Diyemem

Memnunum diyemem yaşadığıma,
Bana bir şey söylemiyor
Bu deniz parçası, bu taka.
 
Gün bitti, yollara düştü kahır
Ötme vapur, gelemem
Dört duvarla sarılmışım.
 
Sarmadı gitti beni
Bu yandan çarklı dünya;
İki yakam bir araya gelmiyor
Ivırı zıvırı caba.
 
Parmak parmak çürüdü
Bir karış ömrüm,
Yalan şeyleri özlemişim nafile,
Nafile şiir yazmış, kahırla yıkanmışım,
Gülmüşüm söylemişim, bos vermişim her şeye,
Senin için yaşamışım insanoğlu, nafile!

Dünya dolusu dostlarımı
Kurşunlar aldı.
Ecel aldı, açlık aldı götürdü
Toprağa doya doya yedirdi.
 
Değer mi, deme
Bu çektiğimiz?
Böyle yaşamanın da kahrı çekilir
Günler günler uğruna
Böyle yaşamanın da. 


Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

11 Eylül 2020 Cuma

Harp Meydanı

Harp meydanı
Kalabalık ve ıssız
 
Ölüler yüzükoyun
Beygirler kardeş kardeş
Tüfekler yorgun yorgun

Yaralı bir tayyareden
Bir ölü kollarını uzatmış
Yerdeki ölüleri öpüyor

Harp meydanı
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

7 Eylül 2020 Pazartesi

Çocuklardan Öğrendim

Ne güzeldi toprak
Tabanlarında,
Gözlerinde güneş,
Saçların isyan kokuyordu.
 
Şimdi güneş
Mezarını kaybetmiş
Şehitlerin üzerinden doğuyor.

İsyanı çocuklardan öğrendim.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

4 Eylül 2020 Cuma

İskele

Bir vapur yanaşıyor iskeleye
Farkında değil,
İkisi de kelepçeli
Kahır yüklü ellerinin,
Ayakları onun değil,
Bu kaptan, çarkçıbaşı dost değil
Götürmüyor hürriyete.
Korka korka içiyor cıgarasını
On parmağı arasında.
 
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

31 Ağustos 2020 Pazartesi

Bizim Mahallede Bahar

Kedileri bizim evin
Sokağa baharla çıkar.
Ağaçta ne işi var farenin
Ağaç da yok bizim orda
Ama serçesi boldur mahallenin.
 
Karşı evde bir kadın çorabı sallanıyor
Teki kiracı kızın bacağında,
Hele dinsin rüzgâr
Mahalleye ten kokusu sinecek.
 
Pencerelerde marul demetleri sallanır
Taze soğan kokusu siner sokağa,
Ağaçlardan önce şehirde
Zerzevatçının beygiri yeşillenir.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

28 Ağustos 2020 Cuma

Yaşamak

Anlaşmak güç
Yıldızlarla kuşlarla,
Kuşların dilini ağaçlar anlar
Yıldızların bulutlar.

Benzemez dostluğumuz
Kuş ve bulut dostluğuna,
Bu ömür kısa gelir
Yedi karış boyumuza,
Biz biliriz yaşamanın tadını
Baş başa omuz omuza
Dizleri terli
Gözleri tuzlu dostlar,
Merhabanız
Yeter bana.
 
 
Cahit Irgat 
Bu Şehrin Çocukları

24 Ağustos 2020 Pazartesi

Bir Dilim Ekmek

Bir dilim ekmek avucunda
Omuzunda bir sürü kuş
Ağzın açık, gözlerin boş
Rahat rahat ağlardın
Gemilerin ardı sıra.

Ve bu akşam bir gemi
Korka korka açıldı
Rıhtımdan.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

21 Ağustos 2020 Cuma

Yarılsa Bu Dört Duvar

Yarılsa bu dört duvar
Açılsa demir kapı
Şöyle bir yola çıksam.

Her yol götürse beni
Boş evi bulunmayan bir şehre,
Bir şehir ki hamalsız
Yük taşımasın çocukları,
Kimsenin kimsede gözü olmasın
Ve ölümden olsun bütün korkumuz,
Başka türlü yaşanmaz.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

17 Ağustos 2020 Pazartesi

Deniz II

Bir daha dönmeyecek çocuklar
Bin bir çeşit balığına yem oldu.

Yolcusunu istiyor eteklerinde
Sana doğru açılmış
Milyonlarca avuç.

Şimdi vinçler boşaltıyor
Yarı insan, yarı toprak olanları
Ve zafer marşları çalınıyor ha bire.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

14 Ağustos 2020 Cuma

Deniz I

Sana hoş mu görünüyor
Kalçaları katran kokan
Gemilerin sarhoş hali?

Ölüm rüzgârları var limanlarında
Haberin yok,
Her kıyında fabrikalar
Zulmediyor.

Kıyıların kan ağlıyor
Kıyıların leş dolu,
Utan iki yüzlü deniz,
Açlara karşı utan
İçin için kaynamaya.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

10 Ağustos 2020 Pazartesi

Çile

Ne düşünür bu mahzun yüz?
Bilinmez.
Dert çekilir, dökülmez
Bu dört duvar arasında.

Benim değil gözlerim
Benim değil ayaklarım ellerini
Ölü müyüm, diri miyim,
Bilinmez.

Bir güzel sabah vakti
Bir müjde çın çın ötse
Bu dört duvar arasında
Bilinmez, acap çıldırır mıyım?
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

7 Ağustos 2020 Cuma

Hasat

İçimiz ferah,
Hasat günü yakındır.
 
Bereketliymiş tohum
Toprak namuslu,
Ağaçlar cömert.

Ağlayarak uyuduğumuz uykudan
Gerine gerine uyanıyoruz.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

3 Ağustos 2020 Pazartesi

Bir Yolcu Beklemekteyiz

Bir yolcu beklemekteyiz
Yükselttiğimiz yapıdan
Açtığımız kapıdan
Kurduğumuz şehirden
Yasadığımız şiirden
Bir yolcu beklemekteyiz.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

31 Temmuz 2020 Cuma

Vapur

Neden misafirliğimi hatırlatır
Yazları gövdemi uzattığım
Kışlan tabanımı korkarak bastığım
Bu toprak?

Tükendi kazanımı dolduran sabır
Durmadan taşınan bu kara vapur
Uğrasın bizim iskeleye de.

Daracık bir kamaraya uzatıldım
Gemi halat aldı
Dostlar toprakta kaldı,
Meraktayım acap kimler
Yolculuk elbisemi giydirecekler,
Hangi eller taşıyacak
Omuz boyunca beni?


Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları

27 Temmuz 2020 Pazartesi

Alarga

Gece mandaların gözlerindedir
Sabah medar kuşlarının gagalarında.
Çimen bulut, tarla tohum
Her şey yerli yerindedir
Bense ömrün alargalarında.
 
Ve sen iskeleyi tutmaya bak.
Akşam çamur gibi aktıkça.
 
 
Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları