Şiir, Sadece: 2015-01-11

17 Ocak 2015 Cumartesi

Evliyalar Alan Dünyasın

Bilirim seni yalan dünyasın 
Evliyaları alan dünyasın

Kaçan kurtulsa kuş kurtulaydı 
Şahin kanadın kıran dünyasın

Sevdiğim aldın beni aldattın 
Dönüp yüzüme gülen dünyasın

Süleyman tahtın sen viran kıldın 
Masumlar boynun buran dünyasın

Dünya, bununla yedi gez doldu 
Ahır bizden de kalan dünyasın

Aşık Yunus, sema'la çarh urur 
Bu çarhımızı bozan dünyasın


Yunus Emre 
Seçme Şiirleri

Yüz Bin Peygamber

Hor bakma sen toprağa, toprakta neler yatur 
Kani bunca evliya, yüz bin Peygamber yatur

Cennette buğday yiyen, gaflet gömleğin giyen 
Hem dünyaya meyleden, Adem Peygamber yatur

Arkasiyle kum çeken, göz yaşıyle yuğuran 
Kabeye temel kuran, Halil Peygamber yatur

Vücudunu kurt yiyen, kurt yedikçe şükreden
Belalara sabreden, Eyyup Peygamber yatur

Balık karnında yatan, deryaları seyreden
Kabak kökün yastanan, Yunus Peygamber yatur

Kuyuda nihan olan, kul deyüben satılan 
Mısır’a sultan olan, Yusuf Peygamber yatur

Yusuf’un yavu kılan, kurt ile davi kılan 
Ağlayıp göğsüz kalan, Yakup Peygamber yatur

Asasın ejder eden, bahre urup yol eden 
Fir’avnı helak eden, Musa Peygamber yatur

Ol Allahın habibi , dertlilerin tabibi 
Enbiyalar serveri, Resul Muhammed yatur

Hayber kal’asın yıkan, kafiri oda yakan 
Şahinler gibi bakan, Ali gibi er yatur

Ata ana gülleri, Kur’an okur dilleri 
Fatm’ana oğulları;Hasan, Hüseyin yatur

İğnesin suya atan, balıklara getirten 
Tacın tahtın terkeden, İbrahim Ethem yatur

Gündüzler saim olan, geceler kaim olan 
Ariflerin sultanı, Bayzit Bestami yatur

Hakikat erleri, geçti dünyadan, her biri 
Konyada;ol Mevlana Hüdevandigar yatur

Çoktur Hakkın has kulları, fikr eyle bunları 
Saysam erenleri, görsen ne sultanlar yatur

Yunus sen de ölürsün, kara yere girersin 
Kara yer altında, çok günahkar kullar yatur


Yunus Emre 
Seçme Şiirleri

Kabre Vardığım Gece

Ya Rab n’ola halim, kabre vardığım gece 
Eyi olmazsa amelim, kabre vardığım gece

Ya Rabbena yandırma, günahlara bandırma 
Çırağım söğündürme, kabre vardığım gece

Ya Rabbena hayr eyle, Muhammed’e yar eyle 
Kabrimizi nur eyle, kabre vardığım gece

Ya Rabbena tuş eyle, imanı yoldaş eyle 
Muhammed’e eş eyle, kabre vardığım gece

Ya Rabbena şaşırtma, yüzüm üzre düşürtme 
Zebaniler üşürme, kabre vardığım gece

Ya Rabbena eşimden, eşimden yoldaşımdan 
Aklı alma başımdan, kabre vardığım gece

Derviş Yunus’un sözü, kan ağlar iki gözü 
Mahrum eyleme bizi, kabre vardığım gece


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

16 Ocak 2015 Cuma

Ger Taş İsen Eriyesin

Sana ibret gerek ise, gel göresin bu sinleri 
Ger taş isen eriyesin, bakıp görücek bunları

Şunlar ki çoktur malları, gör nice oldu halları 
Son ucu bir gömlek imiş, anında yoktur yenleri

Kani mülke benim deyen, köşk ü saray beğenmeyen 
Şimdi bir evde yaturlar, taşlar olmuş üstünleri

Bunlar geri gelmeyeler, zühd ü taat kılmayalar 
Bu beyliği bulmayalar, zira geçti devranları

Kani ol şirin sözlüler, kani ol güneş yüzlüler 
Şöyle kaybolmuş bunlar, hiç belirmez nişanları

Bunlar bir vakt beyler idi, kapıcılar korlar idi 
Gel imdi gör, bilmeyesin, bey hangidir ya kulları

Ne kapı vardır giresi, ne yemek varır yiyesi 
Ne ışık vardır göresi, dün olmuştur gündüzleri

Bir gün senin dahi Yunus, benim dediklerin kala 
Seni dahi böyle ide, nitekim etti bunları


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

Şol Kahr İle Kazandığın

Ey dünyayı seven kiş'i, bir gün koyup gitmek gerek 
Senin dileğinle değil, naçardır, ne etmek gerek

Gözün ile gördüğünü, şol hasretin olanları 
Akil isen an bunları, her kimseyi anmak gerek

Şol kahr ile kazandığın, bir gün kalısar körlüğe 
Şol mal ki körlüğe kalır, şaylığa harc etmek gerek

Kudret kandilinden senin, destur ile indi canın 
Bir gün geri gel deniser, şol sözü işitmek gerek

Ne hak buyruğun tutarsın, ne kul sözün işidirsin 
Hiç bilmezsin ma'na nedir, nedilde çağırmak gerek

Uydun bu nefsin sözüne, battın günah denizine 
Çirk getirdin can yüzüne, tövbeteğin tutmak gerek

Yunus; şimdi sen dil ile, ben Hakkı severim deme 
Ol padişah hazretine, görklü meta'iltmek gerek


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

Sorarlar Bir Eyyam Gelir

Bir gün senin defterini dürerler bir eyyam gelir 
Kamu aklını başına dererler bir eyyam gelir

Tevhide uydur sözünü, mevlaya döndür yüzünü 
Eynine kefen bezini, sararlar bir eyyam gelir

Azrail ala canını unuttura her sanını 
Kara toprağa tenini, kararlar bir eyyam gelir

Tenha kabrinde kalıcak, amellerin arz olucak 
Mahşer yerine yalıncak, sürerler bir eyyam gelir

Yunus eydür evvel baştan, ayırır seni kardaştan 
Ne ettin kurudan yaştan, sorarlar bir eyyam gelir


Yunus Emre 
Seçme Şiirleri

15 Ocak 2015 Perşembe

Senin Kokun Duydu Canım

İlahi bir aşk ver bana, kandalığım bilmeyeyim 
Yavu kılayum ben beni, isteyuben bulmayayım

Al gider benden benliği, doldur içime şenliği 
Bu dünyada öldür beni, varıp anda ölmeyeyim

Şöyle hayran eyle beni, bilmeyeyim dünden günü 
Daim isteyeyim seni, ayruk nakşa kalmayayım

Senin kokun duydu canım, terkini urdu cihanın 
Hergiz belirmez mekanın, seni kande isteyeyim

Aşkın bir od urdu cana, üs yürürem yana yana 
Ciğerim gark oldu kana, nice zari kılmayayım

Ko ben yanayım tüteyim, bülbül olayım öteyim 
Dost bahçesinde biteyim, açıluben solmayayım

Halim getirsem dile, kim bana söğe, kim güle 
Bari yanayım dert ile, ben dillere gelmeyeyim

Mansur um çek dara beni, ayan göster anda seni 
Kurban kılayum bu canı, aşka münkir olmayayım

Aşktır bu derdin dermanı, aşk yolunda verem canı 
Yunus Emre eydür bunu, bir dem aşksız olmayayım


Yunus Emre 
Seçme Şiirleri

Bırak İkiliği

Sen sende iken menzil alınmaz 
Bahri olmadan gevher bulunmaz

Er açtı yolu ayan eyledi 
Tolun ay doğdu, hergiz tolunmaz

Er manasından, almayan cahil 
Taştandır bağrı hergiz delinmez

Er urdu yare, zahmi belirmez 
Var! Bu yareme, merhem bulunmaz

Mağripten maşrik erin gözüne 
Ayan görüne perde olunmaz

Ko ikiliği, gel birliğe yet 
Bir olan canlar ayrı dölenmez

Yunus, ver canını hak yoluna 
Can vermeyince canan bulunmaz


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

Bencileyin Gülmedik Baş

Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır 
Bencileyin gözü yaşlı, ağlayu kalmış var mıdır

Söylerim bilmezem sözü'm, yürürüm görmezem özüm 
Bir oldu gecem gündüzüm, hiç böyle olmuş var mıdır

Benim baştan yüreğim baş, göz yumuldu çekildi kaş 
Bencileyin gülmedik baş, cihana gelmiş var mıdır

Döğdüm başım taşlar ile, kan akıttım yaşlar ile 
Yarenler kardeşler ile, candan ayrılmış var mıdır

Ahır halkla helallaşıp, her biriyle esenleşip 
Bencileyin aklı şaşıp, ağlayu kalmış var mıdır

Bunca zamanlar bilişip, ahır dönüp ayrılışıp 
Böyle bir dertlere düşü'p, odlara yanmış var mıdır

Kanda yürüsem inlerim, hiç sesin gelmez dinlerim 
Gelesin deyu gözlerim, gidende gelmiş var mıdır

Bu söylediğim sözleri, dertliler için söylerim 
Acep bu benim sözümden, haberim almış var mıdır

A dostlar esenleşelim, tuz ekmek helallaşalım 
Ta ölünce ağlaşalım, ağlayıp gülmüş var mıdır

Ağlayıp bulmadım çare, çok yalvardum Peygambere 
Yunus gibi yüzü kare, cihana gelmiş var mıdır


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

14 Ocak 2015 Çarşamba

Gelen Geçer, Konan Göçer

Bu dünya kimseye kalmaz, anadur ölümün zinhar 
Kaçan kimse gider gelmez, anadur ölümün zinhar

Gelen geçer, konan göçer, nasip oldukça yer içer 
Ecel ömre kefen biçer, anadur ölümün zinhar

Üstüne çün çöker dağlar, ecel gelir dilin bağlar 
Kalır bu bahçeler bağlar, anadur ölümün zinhar

Kefen donun ola toprak, bitiser üstünde yaprak 
Dola gözlerine toprak, anadur ölümün zinhar

Nice cem'ettin ise mal, alır varislerin filhal 
Sinde sen çekersin vebal, anadur ölümün zinhar

Pes anı sanma malındır, haram ise vebalindir 
Helal ise sualindir, anadur ölümün zinhar

Kalır ayruklara malın, seninle gider amalin 
İrişmez bir pula elin, anadur ölümün zinhar

Geri gelmez varan anda, kalır ol karannu sinde 
Sevap işleyu gör bunda, anadur ölümün zinhar

Günahkarsın günahın çok, günah için bir ahın yok 
Varacak gayrı rahın yok, anadur ölümün zinhar

Yunus tak boynuna bendi, sonra halka ver bu pendi 
Cihandan kes bu payvandı, anadur ölümün zinhar


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

Gündüzleri Olmuş Gece

Yer yüzünde gezer idim, uğradım milketler yatır 
Kimi ulu, kimi kiçi, key kuşağı berkler yatır

Kimi yiğit, kimi koca, gündüzleri olmuş gece, 
Kimi derviş, kimi hoca, mümin muhakkikler yatır

Doğru varırdı yolları, kalem tutardı elleri 
Bülbüle benzer dilleri, danişment alimler yatır

Ulu, kiçi ağlamışlar, server yiğitler komuşlar 
Baş ucunda yay asmışlar, dökülüben oklar yatır

Atalarının izi tozlu, enginleri dürlü donlu 
Hüküm eder ay ü güne, şol usullü beyler yatır

Elleri dürür kınalı, hem karavaşlu dayelu 
Karga gibi kara saçlı, gül yüzlü hatunlar yatır

Uşacıklar, oğlancıklar, oynar güler bülbül gibi 
Ayrılmışlar anaları, sinlerini bekler yatır

El bağlamışlar kamusu, hak Çalaptandır umusu 
Düğürlü kızdır kimisi, alınmadık haklar yatır

Yunus bilmez kendi halin, Hak Çalap söyletir dilin 
Bir nicesi yeni gelin, ak değirmi yüzler yatır


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

Elif'ten Be'yi Bilmeyen

Vaktinize hazır olun, ecel vardır, gelir bir gün 
Emanettir kuşça canın, issi vardır, alır bir gün

Nice bin kere kaçarsan, yedi deryalar geçersen 
Pervaz uruben uçarsan, ecel seni bulur bir gün

İşbu meclise gelmeyen, anup nasihat almayan 
Elif'ten be'yi bilmeyen, okur kişi olur bir gün

Tutmaz olur tutan eller, çürür şol söyleyen diller 
Sevip kazandığın mallar, varislere kalır bir gün

Yunus Emre'm bunu söyler, aşkın deryasını boylar 
Şol yüce köşkler, saraylar, viran olur kalır bir gün


Yunus Emre
Şeçme Şiirleri

13 Ocak 2015 Salı

Ayruk Geri Gelmeyesin

Yok yere geçirdim günü, ah nideyim ömrüm seni 
Geldin geçtin bilmedim, ah nideyim ömrüm seni

Seni bahaya almadım, anın çün kadrin bilmedim 
Sana vefadar olmadım, ah nideyim ömrüm seni

Ömrüm ipi üzüleser, suret nakşı bozulasar 
Hayrım şerrim yazılasar, ah nideyim ömrüm seni

Ayruk geri gelmeyesin, gelip beni bulmayasın 
Bu devranı sürmeyesin, ah nideyim ömrüm seni

İşte koyup gidisersin, beni garip edisersin 
Kara yere girisersin, ah nideyim ömrüm seni

Hani seninle olduğum, şad olubeni güldüğüm 
Ya son ucu yad olduğum, ah nideyim ömrüm seni

Miskin Yunus gidisersin, acep sefer edisersin 
Ettiklerin bulusarsın, ah nideyim ömrüm seni


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

Aşıma Zehr'i Katil Katmışım Ben

Bu ömrüm yok yere harc etmişim ben 
Canım gör nice oda atmışım ben

Kimse kimseye etmemiş ola 
Anı kim kendime ben etmişim ben

Amelim rahatını, derdim götürdüm 
Kamu assım, ziyana satmışım ben

Cihanda bir sınık saksıdan ötrü 
Güherlerim ziyana satmışım ben

Amelim her ne ki varsa riyadır 
Acep ihlası ne unutmuşum ben

Giceye eresini kimse bilmez 
Tul-i emel başın uzatmışım ben

Dügeli ömrümü, harcına sürdüm 
Ziyandan bellidir, ne utmuşum ben

Aguya bal deyu parmak uzattım 
Aşıma zehr-i katil katmışım ben

Biçare Yunus'un çoktur günahı 
Hakkın dergahına yüz tutmuşum ben


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

Ne Söylerler, Ne Bir Haber Verirler

Yalancı dünyaya konup göçenler
Ne söylerler, ne bir haber verirler
Üzerinde, türlü otlar bitenler 
Ne söylerler, ne bir haber verirler

Kimisinin üstünde biter otlar
Kiminin başında sıra serviler
Kimi masum, kimi güzel yiğitler
Ne söylerler, ne bir haber verirler

Toprağa gark olmuş nazik tenleri
Söylemeden kalmış, tatlı dilleri
Gelin, duadan unutman bunları
Ne söylerler, ne bir haber verirler

Yunus der ki, gör takdirin işleri
Dökülmüştür kirpikleri kaşları
Başları ucunda hece taşları
Ne söylerler, ne bir haber verirler


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

12 Ocak 2015 Pazartesi

Acep N'ola Benim Halim

Bir korku düştü canıma, acep n'ola benim halim 
Derman olmaz ise bana, acep n'ola benim halim

Canım tenimden üzüle, gitmek yararı düzüle 
Bu suret nakşı bozula, acep n'ola benim halim

Dünya donların soyucak, yuyucu tenim yuyucak 
İletip kabre koyucak, acep n'ola benim halim

Eller gidip ben kalıcak, sinde yalnız olucak 
Münkerle Nekir gelicek, acep n'ola benim halim

Ne ayak tuta, ne elim, ne aklım kala, ne bilim 
Cevap vermez ise dilim, acep n'ola benim halim

Mezardan duru gelicek, hak terazi kurulacak 
Amelimiz görülecek, acep n'ola benim halim

Miskin Yunus eydür sözü, kan yaş ile dolu gözü 
Dergahına tutar yüzü, acep n'ola benim halim


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

Hey Benim Ömrüm Kuşu

Hey benim ömrüm kuşu, kande varasın bir gün 
Ecel arayı görür, ele giresin bir gün

Gele göğsüne kona, tenin tutuşa yana 
Bir kadeh şerbet suna, içe kanasın bir gün

Görmeğe gelenleri, hal hatır soranları 
Sevgili yarenleri, görmez olasın bir gün

Yarenlerin geleler, seni tacilleyeler 
Soyalar donlarını, uryan olasın bir gün

Tap tımar eyle tene, yarar eyle bu cana 
Şol yılana çiyana, nasip olasın bir gün

Münkerle Nekir gele, gele karşında dura 
Dilince sual sora, cevap veresin bir gün

Aşık Yunus nidesin, acep kanda gidesin 
Erenler meclisine, girmez olasın bir gün


Yunus Emre
Seçme Şiirleri

Kara Toprağın Altında

Teferrüç eyleyu vardım, sabahın sinleri gördüm 
Karışmış kara toprağa, şu nazik tenleri gördüm

Çürümüş, toprak olmuş ten, sin içinde yatar pinhan 
Boşanmış damarı akmış kan, batmış kefenleri gördüm

Yıkılmış sinleri dolmuş, evleri belirsiz olmuş 
Kamu endişeden kalmış, ne düşvar halleri gördüm

Yaylalar yaylamaz olmuş, kışlalar kışlamaz olmuş 
Bar tutmuş, söylemez olmuş, ağızda dilleri gördüm

Kimisi zevk ü işrette, kimi saz ü beşarette 
Kimi bela vü mihnette, dün olmuş günleri gördüm

Soğulmuş şol kara gözler, belirsiz olmuş ay yüzler 
Kara toprağın altında, gül deren elleri gördüm

Kimisi boynunu eğmiş, tenini toprağa salmış 
Anasına küsüp gitmiş, boynun buranları gördüm

Kimi zari kılıp ağlar, zebaniler canın dağlar 
Tutuşmuş sinleri oda, çıkan tütünleri gördüm

Yunus bunu kanda gördü, gelip bize haber verdi 
Aklım vardı, bilim şaştı; nitekim şunları gördüm


Yunus Emre
Seçme Şiirleri