Şiir, Sadece

11 Mart 2010 Perşembe

Kim Neye Güvenir

Haydar'ı Kerrar'ı sevmeyen adem
Yüzbin hac eylese boşa güvenir.
Ehli-beyte gönül vermeyen adem
Ne yazık ki dört duvar taşa güvenir.

Sofular duaya, soysuzlar sere
Pirler mürşitlere, talipler pir'e
Sadıklar arife, ahmaklar köre
Aşıklar gözünde yaşa güvenir.

Evliyası bitmez Anadolu'nun
Derdi mi tükenir derviş yolunun
Kırar kanadmı Hak'kın kulunun
Cahil cennetteki kuşa güvenir.

Gerçekler gerçeği gerçekçe över
Pişman binamazlar bağrını döver
Dünyada ademin kuluna söver
Ahrette mübarek naşa güvenir.

Der Mahzuni Şerif, gördüğüm yurtlar
Gezip dolaştığım ovalar sırtlar
Yaz gününde kuzu koymayan kurtlar
Gizlenirim diye kışa güvenir.


Aşık Mahzuni Şerif

10 Mart 2010 Çarşamba

Kızılırmak

Yürü bire Kızılırmak
Bu akışın nere böyle?
Buna can dayanır mı
Çok yıkılır dere böyle?

Şubat gelince çağlarsın
Niye yolcuyu bağlarsın
Dertli misin çok ağlarsın
Kaderin mi kara böyle?

Bunca yiğitleri nettin
Kıvrılarak aktın gittin
Yüzbeş asır hizmet ettin
Bizim ağalara böyle?

Kızılırmak deniz dibin
Ya kimdir senin sahibin
Sanki rengin gibi, rengin gibi
Niye rengin kara böyle?

Mahzuni Hak'kı bulası
Dönüp saçını yolası
Birleşip baraj olası
Bizi sürme nere böyle?


Aşık Mahzuni Şerif

Kerim Ağa

Ta dedemden yedi dönüm kalmıştı
Kerim Ağa niye sürdün tarlayı?
Hökümet vermişti benim olmuştu
Kerim Ağa niye sürdün tarlayı?

Bu nasıl adalet, nasıl terazi
Sürdüğünün mezalıktı birazı
Yetmez mi onbeş dönüm arazi
Kerim Ağa niye sürdün tarlayı?

Merkebi ineği çift ettim koştum
Eliminen diken yoldum ot biçtim
Hendekler kazdım da kuyula deştim
Kerim Ağa niye sürdün tarlayı?

İki yorganımın birini sattım
Bir buçuk yatakta beş nüfus yattım
Üç oğlumu bir tüfekle donattım
Kerim Ağa niye sürdün tarlayı?

Mahzuni der yok mu benim gururum
Yıllar yılı gurbet elde çürüdüm
Yemin ettim billah seni vururum
Kerim Ağa niye sürdün tarlayı?


Aşık Mahzuni Şerif