Şiir, Sadece

14 Ekim 2013 Pazartesi

Paraguay

Dizginsiz Paraguay!
Neye yarar
senin altın geometrinin kağıtlarını
aydınlatan o berrak ay?
Neye hizmet etti düşünce,
sütunlardan kalan miras
ve o kutsal sayılar?

Çürümüş kanla ağzına kadar
dolu bu deliğe,
ölümün saldırdığı
bu gündönümünden karaciğere.

Parafinden bataklıklarındaki
hapishanelerinde yöneten
hükümdar Moriñigo’ya,
elektrikli sinekkuşlarının
al tüyleri üşüşürken
ve pırıldarken cengelin
zavallı ölüleri üzerinde.

Kötücül yıl, bodurlaştırılmış güllerin yılı,
karabinaların yılı, bak, fakat indirme gözlerini
böylece kamaşmaz
uçağın alüminyumundan gözlerin, hızın
kuru ve çınlayan müziğinden:
bak ekmeğine, ülkene, derisi soyulmuş halkına,
ezilmiş soyuna!
Görüyor musun bu vadiyi,
yeşil ve kül grisi, yukardan yüce gökyüzünden?
Berbat tarım, hırpani dağ insanları,
sessizlik ve gözyaşları düşüyor
ve doğuyor yeniden buğday gibi
kötü niyetli bir sonsuzlukta.


Pablo Neruda
"Evrensel Şarkı"dan