Sensin Benim Cânım Canı Sensiz Karârım Yokdurur

Sensin benim cânım canı sensiz karârım yokdurur
Uçmakta sen olmaz isen vallah nazarım yokdurur

Baksam seni görür gözüm söyler isem sensin sözüm
Seni gözetmekten gayrı yeğrek şikârım yokdurur

Çün ben beni unutmuşum şöyle ki sana gitmişim
Ne kalde ne halde isem bir dem karârım yokdurur

Eğer beni Circis’leyin yetmiş kez öldürür isen
Dönem geri sana varam zirâ ki ârım yokdurur

Yunus dahı âşık sana göster didârını ona
Yârim dahı sensin benim ayrık nigârım yokdurur


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Sahhâ Ol Aşık Canına Kim Dost ile Visâli Var

Sahhâ ol âşık canına kim dost ile visâli var
Canı birdir ma’şuk ile dahı ne türlü hâli var

Cân u gönül akl u fehim nisâr olsun ma’şûkuna
Pes âşıkın ondan ayrı dahı ne mülk ü mâlı var

Bu yer ü gök ü arş u ferş (aşk) dadı ile kaimdir
Bünyâd aşktır âşıkta her bir arada eli var

Âşıkların ne kim varı tecrid gerektir arada
Her nesneye ol hükmeder her yol içinde yolu var

Bâkıy dirlik seven kişi gerek tuta aşk eteğin
Âşktan artık her nesnenin değiştirilir zevâli var

Âşıklara işbu sûret meselâ gökçek gibidir
Yüz bin gömlek eskidirse âşıkların muhâli var

Niceler aydır Yunus’a çün kocaldın aşkı kogıl
Rûzigâr uğramaz aşka aşkın ne ay u yılı var


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Cizre Yolunda Güneşe Bakan Asker

Kuşatılmışlığa kar yağıyordu
Toprağın mayınlı şakağı ürkek
Ve sabahın yeni renginde bir asker
Cizre yolunda güneşe bakıyordu

Herkes bir dünya konuşurken dilinin yordamıyla
En önce aşklar bitiyordu Cizre yolunda
Sonra sigara paketleri ve sofralar
Sonra mevsimler
Çocuklar ergenliğe bitiyordu.

Kar beyaz, bembeyazdı morarmanın dilini bilmiyordu
Cizre'de havalar o gün ayazdı
Neredeydi o alabalık sürüleri, turna katarı
Nerede bulurduk çılgınlıklarla yonttuğumuz
Ve karlar gibi eriyip yiten baharı

/Cizre yolunda güneşe bakan asker sesini nerde bulur?/

Özlemler biraz kalsın, bırak
Bırak her özlem önüne bir yol bulur
Sen de o fısıltıya savrulma asker,
Cizre ellerimize
Hayat düşlerimize yeter.


Yılmaz Odabaşı
Bir Ayrılık Bir Yoksulluk Bir Ölüm
1985

Bir Gün Yüzün Gören Kişi Ömrünce Hiç Unutmaya

Bir gün yüzün gören kişi ömrünce hiç unutmaya
Tesbihi sensin dilinde artık nesne ayıtmaya

Tâata duran zâhidin gözleri seni görürse
Tesbîhini unutup ol artık secde de etmeye

Ağzına şeker alıban gözleri sana duş olan
Unuda ol şekerini artık çiğneyip yutmaya

Ben seni sevdiğim için eger bahâ derler ise
İki cihan mülkün verem dahı bahâsı yetmeye

İki cihan (da) dopdolu bağ u bostan olur ise
Senin kokundan iyi gül bostan içinde bitmeye

Gül ü reyhan(ın) kokusu âşıklara ma’şuk yeter
Âşık olanın ma’şûku hergiz önünden gitmeye

İsrâfil sûrun urıcak mahlûkat durugelicek
Senin ününden artık hiç kulağım işitemeye

Zühre yere inibeni sâzım nühayt eyler ise
Âşıkın işreti sensiz gözü ol yana gitmeye

Ne ederler hân ü mâni ye sensiz iki cihanı
İki cihan fidî sana kimesne güman tutmaya

Sekiz uçmağın hûrisi eğer bezenip gelseler
Senin sebyinden özgeyi (gönlüm) hiç kabûl etmeye

(Bu) dünyada ne ola kim âhırette ol olmaya
Hûr ile gılman gelicek âşık elin uzatmaya

Yunus seni seveliden beşâret oldu cânına
Her dem yeni dirliktedir hergiz ömrün eskitmeye


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Türlü Türlü Cefânın Adını Aşk Vermişler

Türlü türlü cefânın adını aşk vermişler
Bu cefâya katlanan dosta halvet ermişler

Aşkdurur türlü belâ döndürür hâlden hâle
Dost elinden piyâle key melâmet olmuşlar

Kime kim aşk ulaştı her dem kaynaya taşa
İyi dirlik hem yavuz dört yanında durmuşlar

Her kim aşk eri ise aşka müşteri ise
Aşk onun yâri ise canına od urmuşlar

Miskin Yunus’un canı başında ser–encâmı
Aşka münkir âdemi bu meydandan sürmüşler


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Fire Veren Coğrafyada

O düğün gecesi Mardin'de çektirdiğimiz resim benden söz eder.
Yüzüm, bu öksüz ülkenin bütün sabrını kuşanmış
Örtülmüş perdeleri gülümsemenin
Demek Mardin'de biraz akşammış...

O kent hâlâ albümlerden, Kadir'den ve Lütfü'den
Birisi sevgilisi tutuklu bir genç kız kederinden
Birisi gidilemeyen kentlerden nar mevsiminden söz eder.

Ve yürürüz
Yürümek her bahar papatya kokularıyla sarhoş
Sonra merakla açtığım mektup:
"Çankırı Cezaevi, Görülmüştür", Kadir'den
Zarfta o düğün gecesi Mardinli resim
Ve bir hükümlü merhaba bizden söz eder.

Öylesine çoktuk ki ve çoktu Kadir
Daha çoğaltır kendini taş odalarda
Her geçen gün fire veren bu coğrafyada...


Yılmaz Odabaşı
Bir Ayrılık Bir Yoksulluk Bir Ölüm
1985

Nasihat Kandilinden Bir İşâret Göründü

Nasihat kandilinden bir işâret göründü
Tenim içinde canım andan yana süründü

Nefsimin ejderhâsı döndü bana haml’ etti
Kanâat hay demezse yeri göğü yer imdi

Kanâati yâr edin uyma nefs dileğgine
Eresin hakıykata yerin buldun dur imdi

Kanâat dediğini eğer sen tutmaz isen
Nefsine uyar isen ser-gerdan ol yor imdi

Yunus Hak tecellîsin şiir dilinden söyler
Canda gevher var ise Hak’tan yana yür’ imdi


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Bu Ne Gülecek Yerdir Ağlasana Katı

Bu ne gülecek yerdir ağlasana (key) katı
Düştün dünya zevkına unuttun kıyâmeti

Malı mülkü koyuban kanda gidersin miskin
Ancak yatasın sinde görünce kıyâmeti

İki ferişteh ine gele karşına dura
Günahlarını yaza sala boynuna biti

Günahların tartalar andan sırat’ ilteler
Zebâniler tutalar figanlar ola katı

Ata oğuldan beze bakmaya ana kıza
Şol gün geliser başa unutma arasâtı

Miskin Yunus sen dahı gerçeklerden olagör
Erenler pîş edinmiş sabr ile kanâati


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Adanmış ve Küs

sonunda alıştı gözlerim boşluğa
rahatça sildim simanızı bakışlarımdan
gönlüm ferah olsun diye değil
sadece bir ritüel olduğundan
tatmin ettim kendi kendimi

belki de bundandır
dostluklar haneme çizilen eksi
sabaha çıkamayacağımı bilerek.
yalana ve size sarılmam
hesapsızlığım ve alkole tutunmam da
bundandır, ufak çıkarlar için
kurulan sahte, aksak ilişkiler

belki de sadece cahilliğimdendir
sözlüğün bittiği yerde kalarak.
unutmam kitapları
kana karışan zehiri
ve düşlerle yazılan maskeyi

sizi ve süt beyazlığınızı düşünmem.


Metin Celâl
Kendi Kendini Tatmin
Mart 1987

Kanayan Gün Dönümü

yaşayan bir anıdır o başkalık
çok kahramanlı bitmemiştir bir roman
eski bir gazete sayfasında manşet
saatleri durdurup
zemberek kırdıran

yıkıntılar altında şehir
yalnızlığın labirentinde umutlar
mavi gülüşlü bir güzel gibi
çökertilmiş ıssıza suskunluklar

vakitsiz gerdeklerde kedere boğuldu sevinç
yarım kaldı zeybeklerin oyunu
kırılan bir dal
dökülen yaprak hüznüyle
kanıyor içinden ağaçlar


Namık Kuyumcu
Talan Bir Ömrün Ortasında

İsteyelim İş Issını Bulup Görelim Kandadır

İsteyelim iş ıssını bulup görelim kandadır
Can kulağı açık ise işbu sözüm turvendedir

Alıgörün turvendeden aşk eridir onu tadan
Bunda boynunu buran Hak katında dermandedir

Kişi gerek bile onu hem uyanık ola canı
Bilirsin dünya seveni baykuş gibi yabandadır

Baykuş çağırır vîrandan kimse murad almaz ondan
İyi amel iltegörün ol hak terâzi andadır

Varıcağız terâziye Hak kendi bakar yazıya
Görücek dağlar eriye ol zebâniler andadır

Biti sunula eline ettiğin gele yoluna
Tanıklar bile buluna dostun düşmanın andadır

Terk edesin taht u tacı bulasın ettiğin gücü
Muhammed hak yalvarıcı şefâatimiz ondadır

Yunus eğer âşık isen varlığın değşir yokluğa
İman kuşağın berk kuşan de hep eksilik bendedir


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Uş Gine Nazar Oldu Bu Bizim Canımıza

Uş gine nazar oldu bu bizim canımıza
Muhammed bünyâd urdu dîn ü îmânımıza

Peygamberler serveri din direği Muhammed
Gör ne gevherler komuş bu bizim kânımıza

Hay gel amel edelim elimiz erer iken
Ecel erer ansızın ermeyiz sanımıza

Ey dırîgaa n’idelim bizde amel olmazsa
Hışmedip yapışalar bu kefen donumuza

Sorucular geleler soru hisap alalar
Karanı sin içinde otura yanımıza

Ölüm haktır bilirsin niçin gaafil olursun
Azrâil kasdediser günahlı canımıza

Miskin Yunus bu sözü kend’ özünden ayıtmaz
Hak Çalap veribidi sabakın dilimize


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı