Hero ile At

Sestos'da zeytin ağaçları altında, Boğaz'ı yüzerek geçen, gece renkli bir At'la sevişir Hero,

Sizin Topal, Akhilleus tavlasının yıkıldığı Naraburnu'ndan atlıyor denize; tutturabilmiş midir Akbaş'ı?

Abydos'da kızgın demirlerle dağlanmış, hayıtlarla kırbaçlanmış 'dere', aşağıya Ege Denizi'ne akar.

Dikizci rahip, Hero'yu Asya yakasına gönderir parmağıyla, genç At'ı da yanına Avrupa'ya almıştır.

"Ama argın sabahlar unutulmuş" dedi bir Ecebaba. "Kız burada kalsın. Tarihler iki türün de aşklarını taşır."


Ece Ayhan
Çok Eski Adıyladır

"...gözyaşlarımla o makbere girdim de çağladım
elden giden o dostları andım birer birer
'...bilmem ki nerdeler?' diye sordumdu onları
derhal o makbere dedi: '...bilmem ki nerdeler?'"


Nâsırüddin-i Tûsî
Çev. Hüseyin Rifat



sevmek için geç ölmek için erken
"...eksik olmaz gamımız bunca ki bizden gam olup
her gelen gamlu gider şad gelip yanımıza..."


Fuzûlî

Sam Amca’nın İyiliği

Amerikalılara göre,
Dünya bir yana,
Birleşik Amerika bir yana, diye bilirdik.
Öyle değilmiş meğer
Sam Amca’nın tuttu gene iyiliği.

Ne kadar da acırmış
Tüm Dünya insanlarına,
Hele hele Afganlara,
On yıl önce de çok acımıştı
Iraklılara....

Ah Sam Amca!
Ne kadar duyarlısın, ne kadar!
Ne kadar ilgilisin ah!
İnsanların açlığıyla,
Ezilmişliğiyle, yoksulluğuyla,
Uçaklar dolusu yardımı,
İndiriyorsun başlarına....
Her zaman yaptığın gibi
Yanlarına değil,
Hep başlarına, başlarına,
Hep başımıza, başımıza,
Hep tepemize, tepemize,
Sam Amca!
Sıralamanda hata oldu galiba!
Önce yardım olmalıydı, sonra bomba.
Hani...
Hani, aç ölmezlerdi hiç olmazsa!
Çocuğun biri soruyordu:
Aç kalmamıza sebep olanlar,
Ve
Sam Amca’nın çıkarını kollayanlar,
Aynı kişiler değil mi? diyordu..
Cevabını bilemedim,
Sen ne dersin Sam Amca?


Kadircan Keskinbora

Ölüm ve Sonsuzluk

Ölümü son bilme
Ölümü bitiş bilme
Ölümü ayrılık bilme.
Enejisi tükenir özün,
Kıymeti kalmaz sözün.
Ruhun sonu olmaz
Ölümü yoktur onun.

Sevdiklerim!
Ölüm benden
Ağıt dizmesi sizden.
Duyacağım sesinizi,
İzleyeceğim sizi.
Tek ayrıntı
Sizin beni görmemeniz olacak.

Gelmeseniz de mezarımın başına
Duyup duyup sesinizi
Katılırım
Gözlerinizin yaşına.


Kadircan Keskinbora

Bir Yemek Tarifi

Göz kararı umut,
El kararı mutluluk,
Ve bir baş kederi,
Hasretle dolayınız.

Dudak kararı
Öpücüklerle işleyiniz,
Üzerine bir tutam
Sevinç serpiniz.

Kısık ayarda başlayıp,
Devam edin ısıtmaya.
Söndürmeyin hiç ateşi,
Başlayana dek kabından taşmaya.
Sürdürülmelidir işlem
Dakikalarca, evet dakikalarca.

Kıvamı tatlı-sert olacak
Servis terihe bağlı:
İster soğuk, ister sıcak.
Alacağınız lezzetten ötürü,
Unutulmazdır bu tarif,
Asla unutulmayacak.


Kadircan Keskinbora

Kitabe

Helallik dileyişin, hüzün verdi ölümün,
Rab sende razı olsun, bıraktın güzel bir ün.
O denli kuvvetliymiş kalbinin imanı ki:
Berat kandili idi, rahmetli olduğun gün.

Cumhuriyetle geldin, değişimler getirdin,
Saygıdeğer yaşadın, şeref ile bitirdin.
Şimdi gayretli ruhun hakkıyla huzur bulsun
“Mekanı cennet olsun” ardın sıra dedirttin,
Bu rahmet duaları, işte beratın senin.

Emr-i Hak vuku buldu, can evimizi yaktın
Rab senden razı olsun, altı eser bıraktın.
Mağfiretler, nimetler, rahmetler diliyoruz
Sana layık olacak İnşallah yapıtların.

Azimle, hem gayretle geçti bütün hayatın
Vedanla üzüldüler sohbet arkadaşların,
Nice nice insanlar, iyilik yaptıkların.
İyilikle karşılar mutlaka seni Rabbın.


Kadircan Keskinbora

Yolun Sonu

Güneş battı, sönüyor feri son ışıkların
İndi koyu perdesi şimdi karanlıkların.
Yok artık ne beklentim, ne umutlu bir yarın,
Ne özleyip, sesimi duymayı bekleyenim,
Ne başımın düştüğü sevgili omuzların.


Kadircan Keskinbora

Ankara Garı

Niçin?
Karamsar, umarsız iken
Niçin?
Niçin Ankara Garına gider,
Boş boş dolaşırım?

Kampananın sesi,
Kırmızı şapkalı hareket memurları,
Yolucuların telaşı
Düdükler, düdükler,
Düdükler...
Nedir beklediğim?...
Umduğum kimdir?...


Kadircan Keskinbora

Yarat

İlham gelmez
Vesile olma;
Sen şiirini yazamazsın.

Her yer sisli,
Etraf puslu,
Sen uzağı göremezsin.

Bıçakla kesilir bulutlar,
Sisler yıkanır.
İlham gelir
Her yer ışıl ışıl olur.

Heyecan tırmanır,
Coşarsın.
Sarar en ücra hücreni,
Artık durulmaz önünde
Limitlerini aşarsın.

Hayat bir resim değil mi?
Beğenmediğin yerleri
Sil silginle.
Eksik kalan ögeleri,
Yaratırsın çize çize;
Hayat bir resim değil mi?


Kadircan Keskinbora

Beyaz

Paklığın adı,
En güzel akışlı suların köpüğü,
İnsanın özü.
Renklerin anası,
Duyguların ifadesi,
Renklerin hepsi.

Beyazlıklarına at beni,
Kucakla, sakla, erit beni,
Beyazlıklarına al beni...


Kadircan Keskinbora

Can Katığı

Sevinçli bir zamandı
Benim için dün akşam,
Bir tutam mektup almış,
Bütün gece okumuştum.

Gelen bunca mektuptan,
Desem ki:
Seninkiydi coşturan
Seninkiydi can katan desem
İnan.

İnan:
Ne temiz hava solumak
Ne cenneti seyretmek;
Hatırlanmaktır,
İnsana yaşadığını hatırlatan.


Kadircan Keskinbora

Ağıt

Ahlarımız
Vahlarımız boşuna
Nasıl gittin a canım?
İşte! Dualar sana...

Kutlamaya hazırdık,
Erişseydi ne olur!
Sekseninci yaşına.
Kurbanlar ettik adak
İnayetine ya Hak!
Neden vermedin izin?
Bu mutluluk çok muydu,
Onca sevenlerine,
Rabbim, bu Can kuluna?
Af bulur sitemime...


Kadircan Keskinbora

Yaşama Sevinci

Hiçbir şeyi sevmemişsin
Hiç kimseyi de.
Kimseden de yokmuş korkun,
Eee!
Varsa yaşama sevincini
Neye borçlusun


Kadircan Keskinbora

Sevmek

Yaşamın kaynağı sevgi,
Sevgi tutku,
Tutku amaç,
Amaç paylaşmak,
Paylaşmak dostluk,
Dostluksa hatırlamak.
Aklımdasın.


Kadircan Keskinbora

Akşamüstleri Sakindir

Sakin bir akşamüstü,
Kendinle hesaplaş
Eğriler, doğrular
Tart, biç
Bir hiç için miydi bu kadar uğraş?

Tatmine kavuşmamış özlemlerin yatıyor bir yanda
Ya gerçekleşmediği için kahrolduğun isteklerin?
Kendince yapmıştın üzerine düşeni
Ama, yenilgi bir rozet gibi yakanda!

Kara örgü mü, terslikler mi yanlışlar
Yoksa sen mi sorumlusun?
Pek mi mühim bunun irdelemesi?
Bu benim son "Akşamüstüm" olsun,
Benden bu kadar.


Kadircan Keskinbora
Haziran, 91

İç Sıkıntısı

Mücadeleyle tükenmez,
Yanar için için, sönmez
Öyle iç sıkıntısı ki;
Eyüp sabrı buna yetmez.

Gönlüm artık kuru bahçe,
Bundan geri çiçek bitmez
Kalıcıdır bu dert bende
Hem azalmaz, hem de gitmez.

Ve gelir çatar belalar
Kimini savuştururken,
Kimileri de yaralar
Unuturum ben onları
Ne var ki; onlar unutmaz.

Ben bilirim her iş gibi,
Var bunun da nihayeti,
Beklerim de ne yazık ki
Nefes alıp vermem bitmez.


Kadircan Keskinbora
0l.04.1989

İsimli Değirmen

Merak mı, istek mi, cazibe mi ne?
Dayanamayıp hasretine,
Geçen akşam geldim seyrine.

Gelen su aynı, cevabın aynıydı
Kapılıp boş ümide,
Girmişsin bir döngüye
Dön dur, dön dur, dön dur
Hep aynı biçimde, hep aynı biçimde.

Cılız bir su getiren,
Şu eskimiş arkları parça parça etmeyi
Bu biçimsiz dönüşe son verecek darbeyi
Bil ki; hazırlıyorum.


Kadircan Keskinbora

Öğle Tezatı

Demiştim;
Bu öğlenin akşamında yine yoksun diye.
Oysa!
Öğlende de yoktun.
Yoktun, yoksun, yine yoksun.
Sırf hayalim.


Kadircan Keskinbora

Bir Goncagül

Esiyorken Boğaz'ın serin serin rüzgarı
Senle yudumluyorduk, yorgunluk çaylarını
Ruhuna işlediysek birbirimizin artık
Anacağız Yıldız'da, o Mayıs akşamını.

Ürpertiyor sanmıştın akşamın serinliği
Oysa asıl ürperten beni rüzgâr değildi:
Büyüklüğüydü yavrum,
"Başlayacak Olan"ın
Bir de kutsal sırrıydı, o Mayıs akşamının.


Kadircan Keskinbora

Mangaldaki Yürek

Gidelim dağ evimize,
Sığınağımıza,
Yuvamıza.

Büyük mü merakım?
Özlemim
Cancağızıma...

Hissedebiliyordum,
Ama bilmiyordum
Yüreğimdeki yangını.
Vereyim sevgimi
Alayım öpüşlerimi
Bakmadan,
Çoğuna azına.


Kadircan Keskinbora

Yağmur

Yağmur camları dövüyordu,
Dudaklarım tenine değdiğinde.
Soluklarımız karışıp
Gök gürültüsünde eriyordu.
Yağmur camları dövüyordu.

Düşler olmasa...biz
Kuralların esiriyiz
Yağmur camları dövüyorken
Sımsıkı tutuyordu,
Birbirini ellerimiz.

Öp, avuçla, sık, dişle
Yağmur camları dövüyordu
Kucakla, okşa, söyle, bağır
Ruhunu bağrıma işle.

Yağmur camları dövüyordu
Karnım karnını
Yağmur...
Gökten boşanırcasına.


Kadircan Keskinbora

Kız Kurusu

Söylemeyeceğim adını
Bilir de tanırsanız
Gücenebilir bana.

Pek hoş, bakımlı ve güzeldi
Hep taralıydı saçları
Candan ve edalı gülümseyişi
Gösterirdi düzgün dişlerini.
Bacakları inceydi,
Ama olurdu böyle kusur kadı kızında bile
Mevzun vücudu, uzun boyu ile,
Yaktı nice divanenin yüreğini.

O'nun ilgisi dersleriydi,
Sınavları.
Sınavlara girmekti hobisi,
Kimselerin girmeye yanaşmadığı.
Aşamalar vardı onun gerçekleştirmesi gereken.
Sevgilileri kitaplarıydı.
Aferin O'na!
Sınavların hemen hemen hepsinde başarılıydı.

Derken zaman,
Her zaman olduğu gibi
Aktı gitti su gibi.
Ve nihayet farketti:
Memeleri, kalça ve uzuvları
Başka işlere de yarıyordu.
Cinselliğini keşfetti.
Lâkin;
O artık bir kız kuruşuydu.


Kadircan Keskinbora

Uyanış

Rutin adımlarıyla
Her zamanki gibi yürüdüğü yolunda
Bir gün farketti ki,
Duvarlardan biri
Sıra sıra uzayıp giden duvarların biri,
Bir bahçe duvarıydı.
Bahçe duvarından taşan gül dalları ne güzeldi meğer.
Mümkün değildi
Bu güzelliği,
Bu güzel çiçekleri görmemek,
Onları görmemek körlüktü.
Önce irkildi,
Silkelendi sonra
Ürkek adımlarla yaklaştı
Bir tür korku kaplamıştı içini.
Yemyeşil dallardan
Kan kırmızı renkli goncalar mı fırlamıştı?
Bir serap mı yoksa bu?
Diye mırıldanarak,
Tekrar tekrar seyretti
Bu güzelliği.

Bu günün öncesi,
Ona kalsa,
Ununu elemiş, eleğini asmıştı.
Uzuun ve yorucu yolculuklar sonunda
Limana sığınan bir gemi gibi
Hissederdi kendini.
Yolculuk etme zamanı çoktan geçmişti.

Oysa bugün!
Yolunda bir bahçenin
Var olduğunu farketti.

Daha doğrusu,
Bahçe duvarından taşan çiçek dalları
Bu sıradanlığın yolunu kesmişti.


Kadircan Keskinbora

Bir Eros Çağrısı

Gökyüzü aydınlığı bulunur gümüş tende
Özlü bir sükûneti keşfedersin sesinde
Kasvet dolu geceler erir sevgi selinde
Güler yüzlü bir peri değdirse çubuğunu.

Ecem sen değil misin kuğum, kuzum, sevgilim?
Lâyık düşer mi bize hasret kalmak güzelim?
İçime gün doğuyor, ismin geçince yârim,
Meğer geç anlamışım gönlün kavrulduğunu.


Kadircan Keskinbora

Bölüşüm

Çok koştum, çok iş yaptım
(Öyle sanıyorum)
Kaçmadım kolayına,
Çok şeyler verdin şükür
Şükür, çok şükür sana.

Epey dertleniyorum,
Herşey yolunda gider mi diye?
Çok yoruldum çok.

Caanım Tanrım!
Senden geldim sana döneceğim.
Ne edindiysem sen verdin.
Acılar da dahil
Onları da nimetlerinden sayarım.
Artık hiçbir şeyi dert edinmiyorum
Nasılsa her şeyimizin sahibi sensin.

Lütuf buyurup kabul et lütfen:
Senle iş bölümü yapalım.
Bundan böyle benim tarafıma
Keyif çatmak düşsün
Ağustos böceği misâli
(O da senin yarattığın)
Çalıp oynayacağım.
Tasalar sana, çözümler sana
Herşey senden gelip, gider ya sana
Hesap vermek de düşsün senin tarafına.


Kadircan Keskinbora

Kavruk

Saatlerce, saatlerce
Üzerinde ıslak çimenlerin,
Nasıl da sevişirdik.
Bir keresinde
Yağmur da yağıyordu üstüne üstlük.
Hiç üşümezdik nedense?

Anımsarsın;
1 Ocaktı, Adada,
Güneşli, rüzgârsız, pırıl pırıldı hava,
Deniz çarşaf gibiydi
Yine üşümemiştik o mevsimde bile
Yüksek ağaçların koyu gölgesinde
Yanıyorduk.
O kuytular,
O güzelim ağaçların yaptığı kuytular
Mekânım izdi.

O yerleri mi özlerim sanırsın?
O yakıcı öpüşün,
Bütün özlemim.


Kadircan Keskinbora

Fetih

Bir fetih çılgınlığı
Verir,
Bir keşif mutluluğu.
Tek tek çözüşüm
Düğmelerini.


Kadircan Keskinbora

O'na Güzelleme

Jelatin gibi şeffaf, berrak, ilgi çekici
Ahenkle yakışmıştır, görüntüsü ismine
Lezzet verir sohbeti, ilâç etkilidir sesi
Endamı bir kirpik gibi kıvrak ve ince.


Kadircan Keskinbora

Ellerin

Etrafım dedikodu
Tepemde leş kargaları
Arkamda tufan
Önümde yokuşlar
Çalkantılar,
Kaygan zemin
Bu fırtınalı denizde
Sakin bir koydur
Ellerin...


Kadircan Keskinbora

Sevgi Sınıflandırılmaz

"Yalnız dostuz" iddiası niye?
Neler hissettiğini ben anlıyorum
Anlayamıyor musun sen
Kendi duygularını?
İnkâr etme!

Bir beklentim yok,
Taahhüt altına da girmezsin,
Kabullendiğinde.
İtiraf et,
Hiç olmazsa kendine.

Dostum!
Güvencim!
Dostluğun temeli "sevgi"değil mi?
Senden isteğim,
Aldatmaman kendini.
Sevgi sınıflandırılmaz.


Kadircan Keskinbora

Ağacım

Fırtınalar savurur,
Ben ağacıma sarılırım.
Seller alır götürür,
Siler süpürür,
Ağacımın kökleri derindir
Ağacıma sarılırım.
Güneş kavurur,
Ağacımın yaprakları sıktır,
Beni korur.

Ağacımın yaprakları döküldü
Dallarından kırılan mı var yoksa, biriciğim?

Ağacım hasta,
Sevincim hasta,
Yaşama sevincim hasta
Hastayım.


Kadircan Keskinbora

Tadın Damağımda

Taradığım saçlarını,
Okşadığım yanaklarını
Unutur muyum?

Unutur muyum hiç
Öpücüklerinin tadını!


Kadircan Keskinbora
Aralık, 80
Mardin Düşünceleri

Gerisini Allah Düşünsün

Ben kurarım evimi
Derenin yatağına,
Yağmur yağar sel olur
Alır evimi götürür.
Gider de evim,
Çoluk - çocuk ne varsa
“Öyle istedi Allah” derim.

Ben kurarım evimi
Gasbettiğim bir yere
Ya Belediyeler uyur,
Ya veririm rüşveti

Ben kurarım evimi
Gönlümün istediği yere
Temel memel ne demek?!
Kolon, kiriş ne gerek?!
Her katını bir sene
Tamamlarım böylece,
Yıl be yıl ekleyerek.

Düzen, tüzük, yasa
Hiii? Ho? Ha?
“Çevreyi koruma”!!!
Ne diyon sen yaa!!

Ben inşaatlarımı
Gönlümca dikerim.
Şu seçimler oldukca,
Rüşvetimi verdikce,
Fırsatını buldukça
Katıma kat eklerim
Kerimdir “Allah” kerim.

Herhangi bir nedenle
Yıkılır...
Veyahut
Olur ya!
(Gerçi ülkemizde olmaz ama) ! !
Yıkarlarsa;
Sorun benden değildir
Kabahateleri aynen
“Allah’ima” yüklerim.


Kadircan Keskinbora

Anlatı

Nöbeti tutmuş sıtmalıya
Oluk oluk çatlamış toprağa
İftar vaktinde yaz oruçlusuna
Suyun anlamıyla eşdeğersin.


Kadircan Keskinbora

Çıplak Şiir

Beyaz giyme söz olur,
Siyah giyme toz olur,
Yeşil giyme yoz olur,
Mavi giyme göz olur,
Gri giyme boz olur,
Sarı giyme koz olur,
...

Hiçbir şey giyme!
Hoş olur.


Kadircan Keskinbora

Ufaklık

Merhaba ufaklık!
"Ufaklık" diyorum, alınma
Küçümsediğimden değil
"Ufaksın" da ondan
Sempatikliğini vurguluyorum,
Merhaba ufaklık!

Biliyor musun, ne denli güç
Seni memnun etmek?
Ben biliyorum,
Sen de biliyorsun ya!
(Ufaklığına sığmıyorsun)
Seni gidi seni!
"Küçük canavar!"
Evet, doğru deyim budur
Seni tanımlayacak.

Dokunulmayı değil mi,
Okşanmayı bebeğim
Öpülmeyi bekliyorsun
Her insan gibi...

CAN'ım benim.


Kadircan Keskinbora

Günah

Burada geçtik kendimizden
Günahı burada paylaştık
Sen, ben ve burası
Sacın üç ayağı.


Kadircan Keskinbora

Sıla

Mutluyum,
Ama buruğum.
Berkeley caddelerinde
Gezinirken,
Yanımda olmamanızın içimi yakan acısıyla,
Hasretinizle.

Heyecan içindeyim,
Türkiye'nin güneyi gibi
Buralar.
Yeşili çok,
Hava ılık
Güneş parlak
Ahh! Bir de siz olsanız.

Oğulcan
Şaşıracak,
Ağzı açık seyre koyulacak
- Şaşırdığında hep yaptığı gibi -
Ne kadar da sevinecekti.
Ona ilginç gelecek
Bir sürü şey var burada.

Geceleri,
Bir başka güzel.
Bu şehrin
Işıklı,
Parıltıları bol
Geceleri var.

Ellerim boş,
Avuçlarımda elleriniz olsun
istiyordum,
Sizi istiyorum.

Okyanus,
Balıkçı barınağı,
Köprüler
Bayıldım
Seyrine
Ve gezmesine
Ama,
Siz eksiksiniz.

Kalbini bırakan çok mu?
"San Francisco" sokaklarında.


Kadircan Keskinbora
Mardin Düşünceleri, Ekim 1997

Kerem ile Aslı

Aşık olmak kolay
“Aslı veya Kerem” olabiliyor musun?
Asıl mesele burda.
Ölmek bile,
Mazur görülebilir bu uğurda.


Kadircan Keskinbora
Mardin Düşünceleri

Kaderim

İşlisin...
Alnıma mı, gönlüme mi?
Elime mi, beynime mi?

Sen benim haremsin;
Bedenin yokken de
Seni hissediyorsam eğer.

Üzüntünü de, sevincini de,
Heyecanını bile algılarım.

Konuşamıyorum,
Anlayamıyorum,
Anlaşılamıyorum,
Anlatamıyorum,
Ama
Seni hissediyorum.


Kadircan Keskinbora
Mardin Düşünceleri

Hüsran

İnce ayrıntısına dek,
Düşündüydük eni konu
Amma hüsran oldu yine,
Bu hikâyenin de sonu.

Uymaz olur ya,evdeki
Hesap ile çarşıdaki
Ne yapsın artık garibim
Böyle biçildiyse donu.


Kadircan Keskinbora
Mardin Düşünceleri