Ben Ol Yâri Sevdiğimi Nice Bir Gizleyibilem

Ben ol yâri sevdiğimi nice bir gizleyibilem
Gönlüme sığmaz n’ideyim meğer râzım ile diyem

Dilim tutup yürüdüğüm yadlığıma delil imiş
Yakam yadlık perdesini hicâbımı ben giderem

Onun ile ahvâlimi âlemlere bildireyim
Çağrıban muştulayım âlemi üstüme derem

Âşıkların gönlü gözü ma’şuk dapa gitmiş olur
Gönlüm ile kavletmişem bâşed ki ma’şuka erem

Canım kurban kılar idim canı kabûl kılar ise
Kaçan ise ölüserem niçin böyle diri duram

Şükrâne canım üstüne ben dost için ölür isem
Ölmek lâzımdır kamuya ben ölmeden kanca varam

İlm ü amel sözü değil Yunus dili söylediği
Dil ne bilir dost haberin ben dost ile nice bîrem


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Cümle Alem Terkin Urup Ben Dost Terkin Uramazam

Cümle âlem terkin urup ben dost terkin uramazam
Ondan ayrı buçuk saat ben onsuzun duramazam

Ondan yarı dirliğim dirlik değildir benim
Kadim odur görür beni ben ölüyüm göremezem

Hûrî gelip aydır ise gönül bana vergil diye
Dosttan artık kimesneye ben gönlümü veremezem

Dost diye geçti bu ömrüm başarmadım dost kulluğun
Koyam başara ol beni ben hiç iş başaramazam

Bir kezden ol oldum ahî benden ümit yoktur bana
Ben ol isem pes ol hani ben bu sırra eremezem

Dostlar öğüt verir bana gitgil onun yakınından
Daha yakın varam meğer ondan ayrık varamazam

Değmeler aydır Yunus’a katlan bugün yarın diye
Cehd edeyim bugünümü yarına irgöremezem


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Bıçaklı Bir Gece Öncesi

Gramofona "Mambo Rock" diskini koyduğumda
geldi nihayet yanıma, tüyleri saydam bir kedi
gibi. Kıskançlıktan tıkanan bir insan
nefesi, anlamlı bir bakış emiyor,
emebiliyor etli dudaklardan dökülen
baştan çıkarıcı imgeleri. İnce parmakları ve ecnebi
çilleriyle ağır ve tehlikeli dalgalar
dağıtıyor lokalde. İçkiler içildikçe,
o Almanca ben İngilizce, beraber söyledik
lime lime olmuş 'Lili Marleen'i.

Dudaklarını kaçırıyor ve kalkıyor.
Kahroluyorum.
Sandalyesinde
bıraktığı şehvet
kedere döndü vakit ilerledikçe.



Seyhan Erözçelik
Hayal Kumpanyası

Ol Dost Benden Yana Hiç Bilmezim Nice Baktı

Ol dost benden yana hiç bilmezim nice baktı
İşbu vücud şehrine bir hoş nazar bıraktı

Gözüm onun yüzünden nice gideribilem
Şol şîrin kılınç ile gönlümü şöyle yıktı

Kimden öğüt istersem sabrı gösterir bana
Sabır sermâyesini mahabbet odu yaktı

Sabırla benim işim nasıl varısar başa
Canıma can bağışlar şol dostumun nüvahtı

Sevdikli sevdiğiyle bile kopadır yarın
Bu iş yarına göymez bugünkü gün sayaktı

Yunus dost mürüvvetin ırmaya kend’ özünden
Kişi neyi severse canı ona uyaktı


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Kime Gönül Verir İsem Benim ile Yâr Olmadı

Kime gönül verir isem benim ile yâr olmadı
Hâlim bilip derdim sorup bana vefâ-dâr olmadı

(Haktan) meğer takdîr idi âşık oldu gönlüm sana
Hiç kimseler bencileyin aşka giriftâr olmadı

Aşktan şikâyetim yoktur kendi tâliimdendürür
Kendi yolun aramayan ödem değil er olmadı

Aşk bir ulu hil’atdurur bir niçeye verir Çalap
Bir niceler kaldı mahrum aşktan haberdâr olmadı

Aşk bir ulu nazardurur âşık canlar erenlerdir
Aşka düşmeyen gönül(ler) virandurur şar olmadı

İbrâhim’e Nemrûd odun aşktır gülistân eyleyen
Aşktan nazar ericeğiz gülzâr oldu nâr olmadı

Hak yarattı yeri göğü ol Ahmed’in dostluğuna
Levlâk ona delil oldu onsuz yer gök vâr olmadı

Aşkta kahırlar çok olur âşıklara gayret gerek
Yunus âşık oldun ise âşıklarda âr olmadı


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Yıldırım

Benim bir hayal kumpanyam var, sökük
göller taşırır yüzümden, değirmi
resimler çizili boş cevizlerin
yeşil kabuklarından kopuşuyla.

Hortlak oluruz o zaman, kederin
tüylerine koşulur altın deniz
ırmakları,
çektikçe ibrişimi,
sökülür dünya, gölge ve pişmanlık -
eşyada uçan hayal çiçekleri...


Seyhan Erözçelik
Hayal Kumpanyası

Yine Yüzünü Gördüm Yine Yüreğim Yandı

Yine yüzünü gördüm yine yüreğim yandı
Dost senin aşkın odu yüreğime dayandı

Görklü yüzünü gören gönlünü sana veren
Belli tapında duran ne doydu ne usandı

Gevherdir senin sözün güneşten arı yüzün
Şekerden tatlı sözün her kim gördü utandı

Bu gönlüm garip idi ciğerim kebbâb idi
Görklü yüzünü gördüm içim dışım bezendi

Yunus Emre bî karar şol hub yüze intizar
Senden ayrılmaz nazar vardı yakıldı yandı


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Ne Söz Keleci Der İsem Dilim Seni Söyleyecek

Ne söz keleci der isem dilim seni söyleyecek
Nerde yürürsem yürürüm senden yana kaçar dilek

Haktır seni sevmezlere cansız sûrettir der isem
Onun için canlılara senin gibi ma’şuk gerek

Söyledin cümle âleme henüz nikab içindesin
Bir dem perdesiz yürüsen iki cihan olur helâk

Div ü perî ins ü melek sever seni her mahlûkat
Hayran olup ileyinde durmuş durur hûr’u melek

Nuştur senin elin ile zehr-i kaatil içer isem
Bilmezim ne ma’nîsi var ol olur cânıma tiryak

Ger şehd ü şekker yer isem sensiz ağudur canıma
Çün canımın sensin dadı nerde bulam senden yeğrek

Yüz bin eğer cevr ü cefâ uğrar ise süratime
Hiç eksilmez şadiliğim cümlesin yur seni sevmek

Ne var eğer Yunus dahı aşk içinde zerre ise
Aşk dadıyla kaaim durur yer ile gök çerh-i felek


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Madımak Oteli

Sivastopal, 2 Temmuz 1993,
37 ölü,
milyonlarca şiir yaralı.

sizleri tanıyordum
sabahları geçerek önümden giderdiniz işlerinize
siz
kendini amber ağacı sanan karalahana suratlı manav
yüreğini örümceklere diktiren terzi çırağı
siz
çocuklara çarpıp kaçma eğilimli belediye şoförü
maçlarda peygamberlere küfreden zabıta memuru
evet siz
siz
öğrencilerine Atatürk heykelini tokatlatan
öğrenci yurdu müdürü
yani siz beyefendi
siz
çanakçılar, kışkırtıcılar, kibritçiler
melek boğazlayıcılar
sahte itfa'ye aslanları
siz
cinayet sonrası toz olan pır pır sultan imamlar
bayat yeşil biberler
kanat düşmanları
sizleri tanıyordum
kutu kutu odalarım kol kanat gerdi askerlik anılarınıza
banka cüzdanlarınıza
astım ilaçlarınıza
kiminiz evden kovuldunuz bende yattınız
sabaha kadar zik zak
korudum sizi göktaşlarından ve ay çarpmalarından
çocukluk arkadaşınızdı otel kayıt memuru
önce onu yaktınız
türküleri yaktınız şiirleri yaktınız
doğru sözü yaktınız
akşamları geçerek önümden gidersiniz evlerinize
yıkıntıma sinsi sinsi gülersiniz
kapıda sizi karşılayan çocuklarınız
onlar da öğrenir bir gün
içindeki insanlarla yaktığınız
bir otelin
sonsuza dek
kül tüküreceğini yüzünüze


Akgün Akova

İşidin Ey Yârenler Kıymetli Nesnedir Aşk

İşidin ey yârenler kıymetli nesnedir aşk
Değmelere verilmez hürmetli nesnedir aşk

Hem cefâdır hem safâ Hamza’yı attı Kaf’a
Aşk iledir Mustafâ devletli nesnedir aşk

Dağa düşer yer eyler gönüllere yol eyler
Sultanları kul eyler cür’etli nesnedir aşk

Kime kim aşk vurdu ok gussa ile kaygı yok
Aşk iledir Mustafâ devletli nesnedir aşk

Denizleri kaynatır mevce gelir oynatır
Kayaları oynatır kuvvetli nesnedir aşk

Akılları şaşırır deryâlara düşürür
Nice ciğer pişirir key odlu nesnedir aşk

Miskin Yunus neylesin derdin kime söylesin
Varsın dostu toylasın lezzetli nesnedir aşk


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Kerem Et Bir Beri Bak Nikab Yüzünden Bırak

Kerem et bir beri bak nikab yüzünden bırak
Ayın on dördü müsün balkurur yüz ü yanak

Şol ağzından keleci yüz bin şükrâne ile
Destur gelsin daşraya söylesin dil ü dudak

Otuz iki mirvarı mercana dizmiş gibi
Kıymetî dürden olmuş yaraşır inciden ak

Sıfatın arılığı bulgur u nohut gibi
İki kaşın Ay alnın gencaya verir sebak

Gören pervâneleyin nice oda düşmesin
Gözlerinin bakışı can alır iki çırak

Aşkın zemzemesinden âşık boynu zincirli
Azadlık istemez(ler) şöyle kaldılar tutsak

Hangi bir nesneni ki dil nice şerh eylesin
İlâhî sen beklegil yavuz gözlerden ırak

Boynun yuvuk boynundan hiç fark eyleyemedim
Gümâna veren beni küpeli iki kulak

Yunus Hak tecellîsin senin yüzünden gördü
Çâre yok ayrılmağa çün sende göründü Hak


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Güvercinli Güvercinli

çiçekçilere soruyorum, kupa papazlarına, kumrulara
eğrelti otlarına
kimya kitaplarına
karpuz satıcılarına soruyorum balkondan bağırarak
bilmemek ayıp değil ki öğrenmemek ayıp
ama sevdamızın her şeyden bir fazla oluşuna kimsenin aklı ermiyor
okul kırmış çocuklardan bir fazla uçarı
Adem'le Havva'dan bir fazla çıplak
gerçi esmeriz ya, Marilyn Monroe'dan bir fazla sarışın
bir fazla İstanbul efendisi yaşlanmış çınarlardan
İstanbul dedim de aklıma orda olduğun geldi
kan muhabbetlerinde mi her allahın günü
carıl curul mu yine tatlı kaçık İstanbul
ne halt edersen et en çok sedef bakışını arıyorum senden ayrıyken
en çokdan çok da dünyaya meydan okuyan gülüşünü
şiirim diyorum ona, bu sözü bir fazla hak ediyor bütün şiirlerimden
yaban gülüm diyorum
çılgınlığım
vazgeçemediğim
birden güvercinli güvercinli gülüyorum
bak
sevdamıza bir numara dar geliyor sanki şimdi yeryüzü


Akgün Akova
Sansürttürme Şair Abüüü

Kül Kedisi

Beyoğlu'nda gezinen tramvay Kürttür
deniz görünmez çünkü penceresinden
insanların öldürüldüğü dağlarda
inanıyorum yine de
dikkat ceylan çıkabilir uyarısına
bir orman yolundan geçerken

Savaş ki ülkemde
bütün bardakları kırılan
birer sürahi gibi
çocuklarını gözyaşlarıyla bekleyen
nice anne bırakmaktır
pencere önlerinde

Tutuşunca Madımak Oteli'nin perdesi
bir kez daha kundaklandı umudumuz
yürümeyi öğreteceğiz ona
sonra yeniden koşmasını
masal olmadığını söylüyor güzel günlerin
Sivas sokaklarında doğuran kül kedisi

Denize doğru inen bir sokaktır ülkem
düz değildir taşları
ayakkabılarını bağlamadan
peşinde koşarken bir martının
ipe takılıp düşer
özgürlüğün eve avluya sığmaz çocukları

Başımızdaki şapka bireysel
şemsiye sosyalist yanımızdır
ve tek şartı
ters dönen bir şemsiyeyi düzeltmenin
zor da olsa yürümektir
rüzgara karşı


Sunay Akın
62 Tavşanı

Cephede

Aslında ben daha güzel ölürdüm
arka bahçede askercilik oynarken
tahta tüfeğimle toprağa uzanır
annemin sesiyle doğrulurdum hemen
- Çabuk kalk üstün kirlenecek hınzır!
Yerdeyim yine bak anneceğim
n'olur kızma adımı çağır


Sunay Akın
Makiler

Tornavida

Vidayla tutturuldukça
onca nükleer bomba
silahlanmaya karşı
tek umuttur
halkın elindeki
tornavida


Sunay Akın
Makiler

Ey Dost Senin Aşkın Odu Ciğerim Bâre Baş Gelir

Ey dost senin aşkın odu ciğerim bâre baş gelir
Aşkından yanar yüreğim yandığım bana hoş gelir

Aşkın oduna yandığım ağlamak oldu güldüğüm
Dost sana zârı kıldığım münkirlere savaş gelir

Söyler isem sözüm savaş söylemezsem ciğerim baş
Cihan doludurur kallâş her birinden bir taş gelir

Gör nice taşlar atılır dost için başlar tutulur
Gelir gönüle batılır hâlimize haldaş gelir

Bizim hâlimizden bilen kimdir aşka münkir olan
Bizim sevdiğimiz Hak’tır bu halka göz ü kaş gelir

Nice nice salâtinler zebûn olur aşk elinde
Her kim bu yola düşerse ol bu yola yavaş gelir

Erenler buna kalmadı vardı yoluna durmadı
Hakk’ı gerçek sevenlere cümle âlem kardaş gelir

Miskin Yunus bil özünü dosta açıp şol gözünü
Hangi burçtan bakar isen ol sultana güneş gelir


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

İşitin Ey Yârenler Aşk Bir Güneşe Benzer

İşitin ey yârenler aşk bir güneşe benzer
Aşkı olmayan kişi misâli taşa benzer

Taş gönülde ne biter dilinde ağu tüter
Nice yumşak söylese sözü savaşa benzer

Aşkı var gönlü yanar yumşanır muma döner
Taş gönüller kararmış sarp katı kışa benzer

Ol sultan kapısında hazreti tapısında
Âşıkların yıldızı her dem çavuşa benzer

Geç Yunus endişeden gerekse bu pîşeden
Ere aşk gerek evvel ondan dervîşe benzer


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Çoban

Oybirliğiyle koyunlar
keçiyi seçer
kendilerine başkan
oysa sürünün başına
kurdun akrabası
köpeği koyar
çoban


Sunay Akın
Makiler

Tanğrı İçin Canım Canı Cefâ İse Tapdur Yeter

Tanğrı için canım canı cefâ ise tapdur yeter
Senin fırâkından beter azap dahı var mı beter

Aşkın odu yüreğimde yandığına âlem tanık
Nerde bir od yanar ise nişânı var tütün tüter

Aşkın çeri saldı benim gönlüm evi ıklîmine
Cânımı esîr eyledin n’ider bana yağı Tatar

Ecel salam ıklimlere vasyet kılam âşıklara
Ma’şûkadan diyem sakın oynar âşık gönlün atar

Aceb bu benim derdime ne için derman bulunmaz
Kim bulısar derman ona kişiyi kim beri tutar

Resmidürür sultanların kullar günah eyleyince
Ya edebler ol kulunu ye mezada verir satar

Yunus şikâyet eyleme yardan cefâ gördüm diye
Cümle âşıklar hâceti ma’şûka katında biter


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Aşk Erinin Gönlü Dolu Pâdişahtan Nevâledir

Aşk erinin gönlü dolu pâdişahtan nevâledir
Aşksız âdem nic’ anlasın çün şeriat havâledir

Aşkdur(ur) âşıkın canı aşka fidî hân ü mânı
Aşk erinin armağanı aşksız kişiye belâdır

Kimi avret oğlan sever kimi mülk hân u man sever
Kim sermaye dükkân sever bu dünyâ hâlden hâledir

Âşık dünyâyı ne eder âkıbet bir gün terk eder
Aşk eteğin tutmuş gider her kim gelirse salâdır

Ezelîden ol pâdişah elime sundu bir kadeh
İçeliden kılarım ah bilmezem ne piyâledir

Ey miskin Yunus nişânın aşktan esirdi bu canın
Dergâhında her dem onun valih u hayran kaladur


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Evet Aşka

gecenin yarı vakti uyanırsın
radyoda yüzyıllık bir şarkı çalar
bir vapur kalkar tam bu saatlerde
aklına takılıp kalır sesi
balkondaki saksıya dokunur ay
ürperir yüreğinde menekşe

o ara
balıkçılar ağ salıyordur
uyuklayan sulara
biri ötüyordur belki
sessizce bakarak aya
biri uzun yolculuklara hazırlanıyordur
küçük bir valizle içinde birkaç kitap
belki de yağmur yağacaktır
baksana bulutlar salkım saçak

yağmur deyince biliyorum
yürümek geçer aklından
çıkarıp çoraplarını ayakkabılarını
omzuna atarak
aykırı yollara sapmadan

ama her yolun aykırı bir yanı var yaşamda
ve bütün yolları dünyanın
aynı alana çıkar,
aşka!

hadi bütün şarkıları al yanına
çiçekleri öp
kuşlara iyilikler dile
meydan saatinin altında
ışıktan sırılsıklam bir vapur düdüğü
iskele verilmeden atmış kendini kıyıya
kentin bütün polisleri ardında.


Mecit Ünal
Son Çeyrek Yüzyıl Şiir Anrolojisi

Sensin Benim Cânım Canı Sensiz Karârım Yokdurur

Sensin benim cânım canı sensiz karârım yokdurur
Uçmakta sen olmaz isen vallah nazarım yokdurur

Baksam seni görür gözüm söyler isem sensin sözüm
Seni gözetmekten gayrı yeğrek şikârım yokdurur

Çün ben beni unutmuşum şöyle ki sana gitmişim
Ne kalde ne halde isem bir dem karârım yokdurur

Eğer beni Circis’leyin yetmiş kez öldürür isen
Dönem geri sana varam zirâ ki ârım yokdurur

Yunus dahı âşık sana göster didârını ona
Yârim dahı sensin benim ayrık nigârım yokdurur


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Sahhâ Ol Aşık Canına Kim Dost ile Visâli Var

Sahhâ ol âşık canına kim dost ile visâli var
Canı birdir ma’şuk ile dahı ne türlü hâli var

Cân u gönül akl u fehim nisâr olsun ma’şûkuna
Pes âşıkın ondan ayrı dahı ne mülk ü mâlı var

Bu yer ü gök ü arş u ferş (aşk) dadı ile kaimdir
Bünyâd aşktır âşıkta her bir arada eli var

Âşıkların ne kim varı tecrid gerektir arada
Her nesneye ol hükmeder her yol içinde yolu var

Bâkıy dirlik seven kişi gerek tuta aşk eteğin
Âşktan artık her nesnenin değiştirilir zevâli var

Âşıklara işbu sûret meselâ gökçek gibidir
Yüz bin gömlek eskidirse âşıkların muhâli var

Niceler aydır Yunus’a çün kocaldın aşkı kogıl
Rûzigâr uğramaz aşka aşkın ne ay u yılı var


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Cizre Yolunda Güneşe Bakan Asker

Kuşatılmışlığa kar yağıyordu
Toprağın mayınlı şakağı ürkek
Ve sabahın yeni renginde bir asker
Cizre yolunda güneşe bakıyordu

Herkes bir dünya konuşurken dilinin yordamıyla
En önce aşklar bitiyordu Cizre yolunda
Sonra sigara paketleri ve sofralar
Sonra mevsimler
Çocuklar ergenliğe bitiyordu.

Kar beyaz, bembeyazdı morarmanın dilini bilmiyordu
Cizre'de havalar o gün ayazdı
Neredeydi o alabalık sürüleri, turna katarı
Nerede bulurduk çılgınlıklarla yonttuğumuz
Ve karlar gibi eriyip yiten baharı

/Cizre yolunda güneşe bakan asker sesini nerde bulur?/

Özlemler biraz kalsın, bırak
Bırak her özlem önüne bir yol bulur
Sen de o fısıltıya savrulma asker,
Cizre ellerimize
Hayat düşlerimize yeter.


Yılmaz Odabaşı
Bir Ayrılık Bir Yoksulluk Bir Ölüm
1985

Bir Gün Yüzün Gören Kişi Ömrünce Hiç Unutmaya

Bir gün yüzün gören kişi ömrünce hiç unutmaya
Tesbihi sensin dilinde artık nesne ayıtmaya

Tâata duran zâhidin gözleri seni görürse
Tesbîhini unutup ol artık secde de etmeye

Ağzına şeker alıban gözleri sana duş olan
Unuda ol şekerini artık çiğneyip yutmaya

Ben seni sevdiğim için eger bahâ derler ise
İki cihan mülkün verem dahı bahâsı yetmeye

İki cihan (da) dopdolu bağ u bostan olur ise
Senin kokundan iyi gül bostan içinde bitmeye

Gül ü reyhan(ın) kokusu âşıklara ma’şuk yeter
Âşık olanın ma’şûku hergiz önünden gitmeye

İsrâfil sûrun urıcak mahlûkat durugelicek
Senin ününden artık hiç kulağım işitemeye

Zühre yere inibeni sâzım nühayt eyler ise
Âşıkın işreti sensiz gözü ol yana gitmeye

Ne ederler hân ü mâni ye sensiz iki cihanı
İki cihan fidî sana kimesne güman tutmaya

Sekiz uçmağın hûrisi eğer bezenip gelseler
Senin sebyinden özgeyi (gönlüm) hiç kabûl etmeye

(Bu) dünyada ne ola kim âhırette ol olmaya
Hûr ile gılman gelicek âşık elin uzatmaya

Yunus seni seveliden beşâret oldu cânına
Her dem yeni dirliktedir hergiz ömrün eskitmeye


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Türlü Türlü Cefânın Adını Aşk Vermişler

Türlü türlü cefânın adını aşk vermişler
Bu cefâya katlanan dosta halvet ermişler

Aşkdurur türlü belâ döndürür hâlden hâle
Dost elinden piyâle key melâmet olmuşlar

Kime kim aşk ulaştı her dem kaynaya taşa
İyi dirlik hem yavuz dört yanında durmuşlar

Her kim aşk eri ise aşka müşteri ise
Aşk onun yâri ise canına od urmuşlar

Miskin Yunus’un canı başında ser–encâmı
Aşka münkir âdemi bu meydandan sürmüşler


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Fire Veren Coğrafyada

O düğün gecesi Mardin'de çektirdiğimiz resim benden söz eder.
Yüzüm, bu öksüz ülkenin bütün sabrını kuşanmış
Örtülmüş perdeleri gülümsemenin
Demek Mardin'de biraz akşammış...

O kent hâlâ albümlerden, Kadir'den ve Lütfü'den
Birisi sevgilisi tutuklu bir genç kız kederinden
Birisi gidilemeyen kentlerden nar mevsiminden söz eder.

Ve yürürüz
Yürümek her bahar papatya kokularıyla sarhoş
Sonra merakla açtığım mektup:
"Çankırı Cezaevi, Görülmüştür", Kadir'den
Zarfta o düğün gecesi Mardinli resim
Ve bir hükümlü merhaba bizden söz eder.

Öylesine çoktuk ki ve çoktu Kadir
Daha çoğaltır kendini taş odalarda
Her geçen gün fire veren bu coğrafyada...


Yılmaz Odabaşı
Bir Ayrılık Bir Yoksulluk Bir Ölüm
1985

Nasihat Kandilinden Bir İşâret Göründü

Nasihat kandilinden bir işâret göründü
Tenim içinde canım andan yana süründü

Nefsimin ejderhâsı döndü bana haml’ etti
Kanâat hay demezse yeri göğü yer imdi

Kanâati yâr edin uyma nefs dileğgine
Eresin hakıykata yerin buldun dur imdi

Kanâat dediğini eğer sen tutmaz isen
Nefsine uyar isen ser-gerdan ol yor imdi

Yunus Hak tecellîsin şiir dilinden söyler
Canda gevher var ise Hak’tan yana yür’ imdi


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Bu Ne Gülecek Yerdir Ağlasana Katı

Bu ne gülecek yerdir ağlasana (key) katı
Düştün dünya zevkına unuttun kıyâmeti

Malı mülkü koyuban kanda gidersin miskin
Ancak yatasın sinde görünce kıyâmeti

İki ferişteh ine gele karşına dura
Günahlarını yaza sala boynuna biti

Günahların tartalar andan sırat’ ilteler
Zebâniler tutalar figanlar ola katı

Ata oğuldan beze bakmaya ana kıza
Şol gün geliser başa unutma arasâtı

Miskin Yunus sen dahı gerçeklerden olagör
Erenler pîş edinmiş sabr ile kanâati


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Adanmış ve Küs

sonunda alıştı gözlerim boşluğa
rahatça sildim simanızı bakışlarımdan
gönlüm ferah olsun diye değil
sadece bir ritüel olduğundan
tatmin ettim kendi kendimi

belki de bundandır
dostluklar haneme çizilen eksi
sabaha çıkamayacağımı bilerek.
yalana ve size sarılmam
hesapsızlığım ve alkole tutunmam da
bundandır, ufak çıkarlar için
kurulan sahte, aksak ilişkiler

belki de sadece cahilliğimdendir
sözlüğün bittiği yerde kalarak.
unutmam kitapları
kana karışan zehiri
ve düşlerle yazılan maskeyi

sizi ve süt beyazlığınızı düşünmem.


Metin Celâl
Kendi Kendini Tatmin
Mart 1987

Kanayan Gün Dönümü

yaşayan bir anıdır o başkalık
çok kahramanlı bitmemiştir bir roman
eski bir gazete sayfasında manşet
saatleri durdurup
zemberek kırdıran

yıkıntılar altında şehir
yalnızlığın labirentinde umutlar
mavi gülüşlü bir güzel gibi
çökertilmiş ıssıza suskunluklar

vakitsiz gerdeklerde kedere boğuldu sevinç
yarım kaldı zeybeklerin oyunu
kırılan bir dal
dökülen yaprak hüznüyle
kanıyor içinden ağaçlar


Namık Kuyumcu
Talan Bir Ömrün Ortasında

İsteyelim İş Issını Bulup Görelim Kandadır

İsteyelim iş ıssını bulup görelim kandadır
Can kulağı açık ise işbu sözüm turvendedir

Alıgörün turvendeden aşk eridir onu tadan
Bunda boynunu buran Hak katında dermandedir

Kişi gerek bile onu hem uyanık ola canı
Bilirsin dünya seveni baykuş gibi yabandadır

Baykuş çağırır vîrandan kimse murad almaz ondan
İyi amel iltegörün ol hak terâzi andadır

Varıcağız terâziye Hak kendi bakar yazıya
Görücek dağlar eriye ol zebâniler andadır

Biti sunula eline ettiğin gele yoluna
Tanıklar bile buluna dostun düşmanın andadır

Terk edesin taht u tacı bulasın ettiğin gücü
Muhammed hak yalvarıcı şefâatimiz ondadır

Yunus eğer âşık isen varlığın değşir yokluğa
İman kuşağın berk kuşan de hep eksilik bendedir


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Uş Gine Nazar Oldu Bu Bizim Canımıza

Uş gine nazar oldu bu bizim canımıza
Muhammed bünyâd urdu dîn ü îmânımıza

Peygamberler serveri din direği Muhammed
Gör ne gevherler komuş bu bizim kânımıza

Hay gel amel edelim elimiz erer iken
Ecel erer ansızın ermeyiz sanımıza

Ey dırîgaa n’idelim bizde amel olmazsa
Hışmedip yapışalar bu kefen donumuza

Sorucular geleler soru hisap alalar
Karanı sin içinde otura yanımıza

Ölüm haktır bilirsin niçin gaafil olursun
Azrâil kasdediser günahlı canımıza

Miskin Yunus bu sözü kend’ özünden ayıtmaz
Hak Çalap veribidi sabakın dilimize


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Anaların Paylaşılan Acısına Dair

ne zaman bakışlarıma düşse
yiten kardeş görüntülerinin gölgesi
uçarı kuşlar kalkar yüreğimin dalından
genç ömrümün
kırçıl acıları taşınır kanatlarında

nasıl da kıydılar o ceylan boyunlara
nasıl taşır bu utancı yüzler
aldanışların ömrü bir gece batımı
mavileşir ufukta gizlenen gerçekler

anılar eprimiş fotoğraflar soluktur
o evlerde şimdi
yitirmiştir gülümseyişini anaların gözleri artık
saçlarına oğul ölümlerini ören eller
sancılı şafağın rengine bezemiştir kederini

ince bir bıçak üstünde yaşanıyor günler
tedirginlik kayaların en yalçın yeri
olmadık yerinden kanıyor umarsızlık
kirpiklerin gölgesine düşüyor hüzünler

yokluğunuz patlayan tomurcuk tanesinde
ıtır kokan rüzgarlarda sesiniz
ipeğin kozası ve kımıldayan toprak
sizi anlatıyor yıldızlı şarkılarıyla yapraklar

ne zaman aklıma gelse
"hoşça kalın" diyen son sözleriniz
bir merhabanın eksikliğini duyarım
yaralarım kanar yeniden
yarım kalan aşkımız çizgilenir yüzümde


Namık Kuyumcu
Talan Bir Ömrün Ortasında

Sana Derim Ey Velî Dur Erte Namazına

Sana derim ey velî dur erte namazına
Eğer değilsen ölü der erte namazına

Ezan okur müezzin çağırır Allah adın
Yıkma dînin bünyâdın dur erte namazına

Ağar pervâza kuşlar tesbih okur ağaçlar
Himmet alın kardaşlar dur erte namazına

Namazı kıl zikreyle elin götür şükreyle
Öleceğin fikreyle dur arta namazına

Namaz kıl yarağ olsun ahrette gerek olsun
Sinlekte çerağ olsun dur erte namazına

Namaz kıl îmâm ile yatmagil güman ile
Gidesin îmân ile dur erte namazına

Çıka gide can dahı şöyle kala ten dahı
Derviş Yunus sen dahı dur erte namazına


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

İşit Sözünü Ey Akıl Tanla Seher Vaktinde Dur

İşit sözünü ey âkıl tanla seher vaktinde dur
Öyle buyurmuş ol kâmil tanla seher vaktinde dur

İşit ne der horozunuz tanla verilir rûziniz
Dost dergâhına tutgıl yüz tanla seher vaktinde dur

İşit sözümü ey sağır tâ terâzin gele ağır
Yalvar Çalab’ına çağır tanla seher vaktinde dur

Yatanların yatlı hâli hiç nesneye ermez eli
Seher eser rahmet yeli tanla seher vaktinde dıır

Kuşlar ile durgıl bile kıl namazı imâm ile
Yalvar günahını dile tanla seher vaktinde dur

Okuna Kur’an u Yâ Sîn kulak urup dinleyesin
Dağca günahlar yuyasın tanla seher vaktinde dur

Okuna hadîs ü kelâm diyeler aleyhisselâm
Âşık isen belli bilem tanla seher vaktinde dur

Helâl ola sana uçmak uçmakta hûriler koçmak
Kevser şarabını içmek tanla seher vaktinde dur

Miskin Yunus aç gözünü uyar gafletten özünü
Ta bilesin kend’ özünü tanla seher vaktinde dur


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Ada

Bilirim geçtiğini kuşların, devinimsiz,
Damların bacaların üstünden ve ağaran
Saçı gündüzün, bakar bu eski pencereden,
Döner dolaşırım, avuçlarım hala deniz.

Rüzgara tüneyen düş, soyut sesi çınarın,
Sıcağı kokan evler, yaz bulutuyla gökte,
Yorgun yeşili asmanın. Beklese eşikte
Bir çocuk, gözü dönmüş martısıyla sokağın.

Duyarım, tekneler geçer uzaktan, yoksul, kim
Sarılır hüzün yüklü aynalara, bilirim!
Usulca esner kedi, gölge, düşen avluya

Kirli akşam, dökülen sıvası evlerin! Ya
Bu gök uzamıştır ya bu yüzler ya da iklim,
Yaşlı bir adayım belki de, çıkmıyor sesim!


Turgay Kantürk
İlk Gibi Son

Anma Mısın Şol Günü Gözün Nesne Görmez Ola

Anma mısın şol günü (sen) gözün nesne görmez ola
Düşe sûretin toprağa dilin haber vermez ola

Çün Azrâil ine tuta assı kılmaz ana ata
Kimse doymaz o heybete kalktan meded ermez ola

Oğlan gider danışmana salâdır dosta düşmana
Sonra gelmek peşîmâna sana assı kılmaz ola

Evvel gele şol yuyucu ardınca şol su koyucu
İledip keten sarıcı bunlar hâlin bilmez ola

Ağaç ata bindireler sinden yana göndereler
Yeraltına indireler kimse ayrık görmez ola

Üç güne dek oturalar hep işini bitireler
Ol dem dile getireler ayrık kimse anmaz ola

Yunus miskin bu öğüdü sen sana versen yeğ idi
Bu şimdiki mahlûkata öğüt assı kılmaz ola


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Anma Mısın Sen Şol Günü Cümle Alem Hayrân Ola

Anma mısın sen şol günü cümle âlem hayrân ola
N’idesini bilemeyip bî-hod u ser-gerdân ola

İsrâfil sûrunu ura hep mahlûkat yerden dura
Deriliben haşre vara kadı anda Sübhân ola

Zebâniler çeke tuta ilete tamuya ata
Deri yana süğnük tüte katı ulu efgan ola

Mâlik çağıra tamuya çekip meydana getire
Tangrı korkusundan tamu zârî kılıp nâlân ola

Dağlar yerinden ırıla gökler heybetten yarıla
Ildızlar bağı kırıla düşe yere galtân ola

Yazıklar müzdler dartıla ancak perdeler yırtıla
Bilmediğin günahların anda sana ayân ola

Yunus aydur işbu sözü erenlere toprak yüzü
Diler Hakk’ı göre gözü inâyet ger andan ola


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Sevgililer Günü

I.

bir elinden satın aldığım çiçeği
verdim öteki eline çingene kızının

1990


II.

sana çiçek alırken iskelede
elime değen eli kaldı aklımda
soğuktu şubatın ortası
nasıl tutar çingene kızının eli
bir rakı kadehinin beyazlığını
birahaneler boyu rıhtım caddesi'ni
topal bir değnek gibi yürüdüm
sanırım o gece
kadehe her uzanışında esmer
kontürler içine aldım
kar beyazı ellerini

1997


Nevzat Çelik

Müslümanım Diyen Kişi Şartı Nedir Bilse Gerek

Müslümanım diyen kişi şartı nedir bilse gerek
Tanğrı’nın buyruğun tutup beş vakt namaz kılsa gerek

Tanla durup başın kaldır ellerini suya daldır
Tamudan azadlı oldur kullar azad olsa gerek

Öğle namazın kılasın her ne dilersen bulasın
Tamudan azadlı oldur kullar azad olsa gerek

Ol ikindiyi kılanlar arı dirlik dirilenler
Oladır Hakk’a erenler dâim Hakk’a erse gerek

Akşamdurur üç farida dağca günahın arıda
İyi amellerin sana şem’u çerâğ olsa gerek

Yatsı namazın o hâzır hâzırları sever Kadir
İmânın eksiğin bitir îman piş-rev olsa gerek

Her kim Müslüman olmadı beş vakt namazı kılmadı
Bil ki Müslüman olmayan ol tamuya girse gerek

Görmez misin Mustafâ’yı nice bekledi vefâyı
Ümmet için ol safâyı ümmet ona erse gerek

Bekler isen din gayretin vermegil nefse murâdın
Yunus Nebî salavâtın aşk ile değirse gerek


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Dünyaya Gelen Kişiler Yola Bile Gelmek Gerek

Dünyaya gelen kişiler yola bile gelmek gerek
Ölümünü anıbanı dün ü gün ağlamak gerek

Bu dünya kahır evidir hem bâkıy değil fânidir
Aldanıban kalma buna tez tövbeye gelmek gerek

Nedür(ür) dünya çokluğu eşkeredür(ür) yokluğu
Varlık sarayın hakıykat âhireti bilmek gerek

Gel imdi dur bu fâniden mahrum kalamdan bâkıyden
Tâat kılıp bu dünyadan kul nasîb(in) almak gerek

Korkar isen (sen) tamudan (gel) alçak olgıl kamudan
Ol günü ince sırattan kamular(la) geçmek gerek

Geçip gitmek diler isen (ye) düşmeyeyim der isen
Şol kazandığın malını Tanğrı için vermek gerek

Kazandığını veriben yoksulları hoş görüben
Hak hazretine varıban oddan o kurtulmak gerek

Kur’an aydır ki “Vetteku” gene aydır ki “Tezraû”
Kâhil olup oturma(gıl tez) tevbeye gelmek gerek

Yunus’un sözü şiirden ammâ aslı(dır) kitaptan
Hadis ile denene key (bilgi) sâdık olmak gerek


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Buz Üstüne Yazılan Şiir

Buz üstüne yazmak isterdim
Bütün bu şiirleri
Üç beş gün öyle kalır
Sonra erir giderdi.

Kaybolursa da ne çıkar
Yazılmış o kadar şiir
Onca acı, tedirginlik
Bir avuç su oluverir.

Buz üstüne yazmak isterdim
Bütün bu şiirleri
Ya da denizin yaladığı
Bir kıyıya bırakmak...

Boğulup gitsin sesim
Uçsuz bucaksız bir koroda
Duyulmayacaksa silah sesleri
Girdiğimiz her sokakta.

Çektiğimiz bunca acıyı
Varsın hiç bilmesin çocuklar
Barışa, kardeşliğe dair
Yarın nice şiir yazarlar.

Buz üstüne yazmak isterdim
Bütün bu şiirleri
Ve sonra çekip gitmek
Dalgın bir cırcır böceği gibi.


Ahmet Erhan
Alacakaranlıktaki Ülke

Evvel Bize Vâcib Budur İyi Hulk u Amel Gerek

Evvel bize vâcib budur iyi hulk u amel gerek
İslâm adı konucağız yoldaşımız îman gerek

İsrâfil sürun urunca cümle mahluk uyanınca
Soru hesap sorulunca Arap dili lisan gerek

Gök perdelerin açalar iyi yavuzdan seçeler
Ol dem nereye kaçalar baş kurtarası yer gerek

Terezi kurup otralar sermâyemiz getireler
Ol siyâset meydanında bu tertipleri bil gerek

Çağrışalar ata ana kardaş kardaştan ısana
Yalvaralar ol Sübhân’a niyaz kılası er gerek

Dügelinden bu aşk yakın Yunus hatâ kılma sakın
Aşktan nasip sunulunca cevap veresi hâl gerek


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Çalap Veribiye Sana Bir Gün Ecel Serhengini

Çalap veribiye sana bir gün ecel serhengini
Gele görünce gözüne azdıra benzin rengini

Ayda sana emâneti ıssı diler tapşırayım
Ala senden emâneti ede seninle cengini

Emâneti senden ala gövdeni kuru boş sala
Vebâller boynunda kala nefsin ura külüngünü

Malın u varın ey paşa hısmın kavmin üleşe
İledeler seni haşa göresin sinin tengini

Seni sininde koyalar menzil mübârek diyeler
Üstüne tez tez yumalar dünyanın hâk-ü sengini

Karanı yerde olasın amelin ile kalasın
Çok âh edip söyleyesin peşîmanlığın nengini

Yunus imdi tövbeye gel can sendeyken eyle amel
Aşk ile gel kuşanagör bu dervişlik palhengini


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

Ağıt

Çiçekçi bana bir gül ver
Sevgilime değil, bir ölü için
Çiçekçi bana bir gül ver
İçine gözyaşlarımı sığdırabileyim.

Yakasına böyle bir gül takmıştı
O gün bir görseydin sen onu
Çiçekçi bana bir gül ver
Sanki o güldendi bütün mutluluğu.

Sen de: - Bir arkadaşın öldü.
Ben diyeyim: - Kardeşim!
Çiçekçi bana bir gül ver
Götürüp tabutuna iliştireyim.

Kaldırımlarda kömür tozları
Bacalarda koyu bir duman var
Kara bir gökyüzü tek özelliği bu kentin
Çiçekçi bana bir gül ver.

Kapalı perdeleri açabilse gülüm
Kapalı kapıları kırabilse
Kapalı yüreklere girebilse..
Çiçekçi bana bir gül ver.

- Beyim, gül olmaz ki bu mevsimde


Ahmet Erhan
Alacakaranlıktaki Ülke

Alacakaranlıktaki Ülke

XVIII.

Acılı oğulları ülkemin
Kahvelerde otururlar sessiz, sakin
Gözlerine baksan çayırları görürsün
Ekinler arasında kaçarken açtığı yolu bir tavşanın.
Bir ürkeklik, yabancılık hepsinde
Acılı oğulları ülkemin
Taşralık sarılı bedenlerine.
Ucuz şarap içerler, kötü sigara
Ceplerinde mutlaka kıvrılmış bir gazete vardır.
Bir gecekonduda nemli bir oda.
Döşemenin üstünde telleri kopuk bir saz.
Masanın üstünde çay bardakları,
Ekmek kırıntıları, eski bir demlik,
Onun altında gazeteler, kitaplar
Duvarlarda resimler, yazılar.
Naylonla örtülmüş bi pencere, camları kırık.

Acılı oğulları ülkemin
Ölüp giderler bir akşamüstü
Karanlık, kuytu bir sokakta;
Gözleri hayata sonuna kaçar açık.
Elleri kavuşmuş bilmezmiş gibi
Ölümü ve kalleşliği bu dünyada.

Ertesi gün resimleri gazetelerde
Ve bir tarih resmin altında:
Doğumu şu yıl, ölümü üç nokta...


Ahmet Erhan
Alacakaranlıktaki Ülke

Gök Yüzünü Çevir Bana

bende bulduğun benim de aradığımdı
sarmaşıp inceldiğimiz o nokta
hadi tut elimden gezdir sokaklarını
ansızın yakalan sağnağıma

akşam kendini karartırken geliyorsun
komşular kimbilir ne diyor
günü soyunup beni giyiniyorsun
parmakların ışıkları dinlendiriyor

gök yüzünü çevir bana
gezinsin tutkunun alevden dili
uçarken çıkardığın o ses var ya
bütün sözcüklerin özeti gibi

tanrı bu geceyi korusun


Enver Ercan
Geçtiği, Her Şeyi Öpüyor Zaman
1990

Bir İmâret Göster Bana Kim Sonu Virân Olmaya

Bir imâret göster bana kim sonu virân olmaya
Kazan şol malı kim senden dökülüp geri kalmaya

Dökülüp kalısar malın ayrıklar ala helâlin
Senden geri kalan malın sana assısı olmaya

Ol malı ki Halîli’dir hayırlara yelter seni
Ol mal ki ol Kaarûn’undur ıssı hiç rahat olmaya

İsrâfil sûrunu ura dağlar tepeler sürüle
Bir karınca cevâbını bin Süleyman veremeye

Bu dünya hep ıssız kala altını malı döküle
Sebil olubanı yata herkiz assı bulunmaya

Hey Yunus Emre ölünce var yürü doğru yolunca
Dünyâsını terk edenler yarın hasrette olmaya


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı

İsrâfil Sûru Urula Yer Gökyüzü Değşirile

İsrâfil sûru urula yer gökyüzü değşirile
Harâb ola yaş u kuru cerh-i felek de yorula

Kimsene kalmaya bunda fenâ ola hepsi sinde
Mîkâil’in dükkânında şol hak terazi kurula

Ayan ola çün cümle iş kurtulmaya yad u biliş
Gele fülân ibni fülân hep adı ile çağrıla

Cümle halâyık hep bite yeryüzünü düpdüz tuta
Hükmeyleye Cebbâr-i vakt mahşer dapa hep sürüle

Kopa kıyâmetin hevli ikinci nefhanın kavli
Üçüncü nefha içinde yerlerin yüzü yarıla

Çünkü gele sıddıyk zaif âşık(lara) yoktur hayıf
Yarınki mahşer gününde Yevme yeşfau kurulaa

Yunus var yarağın eylen yol korkuludur key eğlen
Önünde katran denizi kıldan sırat da gerile


Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdülbaki Gölpınarlı