Şiir, Sadece: Güneşte

21 Şubat 2013 Perşembe

Güneşte

Çünkü saatler dardır, her şeyi almaz 
Güneşte çözülür ve kayarlar bir yana. 
Mısırlar güçlükle büyürken yağmursuzluk 
Kaygılandırır dilsiz bahçıvanı. 
Sessiz kuşlar, bir keçi, ağır iğde ağaçları. 
Bir araba geçti incelmiş yoldan 
El salladı biri, belki tanıdık, 
Belki değil, süreksizliğin eşanlamı. 
Ve denizin yorgun çağındaydı çocuklar 
Çığlıkları titretir balkondaki sarmaşığı, 
Çünkü dardır saatler, sığmaz biraraya 
Dalgınlık, deniz ve sardunya. 
Rüzgâr alıp götürdü balıkçı teknelerini 
Uzaktaki kılıçlara, ki bilemeyiz 
Hangi derinlikte dölleyerek denizi 
Gidiyorlar öyle ağırbaşlı, doğuya. 

Ve ocaktan çorbanın kokusu geldi demin 
Burun deliğine kedinin ve köpeğin. 
Rafta kitaplar, mavi bir şişe ve gül 
Donmuş kalmışlar tek başlarına. 
Duvarda bir resim, resimde kalabalık 
Köy alanı, çocuklar, çember ve zaman. 
Breughel nasıl da toplamış bunca 
Ortaklığı ve uyumu biraraya, 
Çünkü saatler dardır, sığdırılmaz. 
Güneşte her şey çözülür gider bir yana.


Melih Cevdet ANDAY

Hiç yorum yok: