Şiir, Sadece: Aşık İhsani
Aşık İhsani etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Aşık İhsani etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

7 Ocak 2010 Perşembe

Oğluma

Sana oğlum demem hayatta çiğsen
İstemem başına altın taç giysen
Yetiştirip iki ağaç diktiysen
İşte sen o zaman benim oğlumsun

Zalimin önünde boyun eymezsen
Haram malı helal deyip yemezsen
Ben islamım o gavurdur demezsen
İşte sen o zaman benim oğlumsun

İyilik etmeyi az çok sezdin mi
Kötüyü gördüğün yerde ezdin mi
Şerefinle gurur duyup gezdin mi
İşte sen o zaman benim oğlumsun

İhsani'yem benim idi giden dün
Yarınlar senindir iyice düşün
İnsan olduğunu ögrendiğin gün
İşte sen o zaman benim oğlumsun


Aşık İhsani

Hey Gidi Hey

Hey gidi hey bir zamanlar
Kandil dağı yaylasında
Dediğim dedikti benim
Kandil dağı yaylasında

Mevsimlerden ilkbahardı
Yerler benek benek kardı
Gönlümce bir hava vardı
Kandil dağı yaylasında

"Şahvelet"ler otağımdı
Delikanlılık çağımdı
Çam dalları yatağımdı
Kandil dağı yaylasında

İhsani'yem koşup seken
Az ilerde Palandöken
Yoktu bileğimi büken
Kandil dağı yaylasında


Aşık İhsani

Sen Ölmüyon

Behey benim yüce Tanrım
Ben ölüyom sen ölmüyon
Bu ne iştir ne hikmettir
Ben ölüyom sen ölmüyon

Anlamak isterim önce
Bunlar reva mıdır sence
Vaktim saatim gelince
Ben ölüyom sen ölmüyon

Barındığın koca handa
Kıyıda kenarda yanda
Belirli belirsiz anda
Ben ölüyom sen ölmüyon

İhsani'yem için için
Şimdi anlıyorum niçin
Allahsız olduğun için
Ben ölüyom sen ölmüyon


Aşık İhsani