Yedikule'de Akşam

Güneş vurdu başım bir kale kemerine!

Kuşlar yine bu akşam sulara otursunlar,

Baksınlar şu kocaman mahalle üzerine... 

Kızıl bir aydınlıkta şaşırıp kaldı bunlar: 

Ufak saksılar gibi görünüyor uzaktan 

Pencere camlarında kurutulan sabunlar... 

Madem ki aynı yükü sürüyecek her zaman; 

Ne çıkar, çevirdiği dolabın kenarında 

Şu bostan beygirinin gözünü bağlamaktan? 

Akşam, Yedikule'nin gezer sokaklarında; 

Kızıl bir şerit gibi yolların ucu yandı, 

Güneş, yardı başnıı bir kale duvarında... 

Bostan korkulukları sanki bir kahramandı, 

Kuşlara bahsederken büyük tasavvurundan! 

Sular olduğu yerde bir defa halkalandı: 

Akşam, attı kendini Yedikule surundan... 

Cevdet Kudret

Mütarekeden Sonra

1928 Meşale Dergisi

Toprağa Bağlı

ne uçmayı bilirim, ne gökten haberdarım,
bir karış bile fazla yükselemem yerimden:
toprağa basmak için yapılmış ayaklarım.

bir karış bile fazla yükselemem yerimden,
hasretle büyük, geniş semalara bakarım:
toprak beni daima çeker eteklerimden…

Cevdet Kudret

Mütarekeden Sonrakiler