Şiir, Sadece: Soneto VII
Soneto VII etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Soneto VII etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

6 Haziran 2007 Çarşamba

Soneto VII

«Vendrás conmigo» ?dije? sin que nadie supiera
dónde y cómo latía mi estado doloroso,
y para mí no había clavel ni barcarola,
nada sino una herida por el amor abierta.

Repetí: ven conmigo, como si me muriera,
y nadie vio en mi boca la luna que sangraba,
nadie vio aquella sangre que subía al silencio.
Oh amor ahora olvidemos la estrella con espinas!

Por eso cuando oí que tu voz repetía
«Vendrás conmigo» ?fue como si desataras
dolor, amor, la furia del vino encarcelado

que desde su bodega sumergida subiera
y otra vez en mi boca sentí un sabor de llama,
de sangre y de claveles, de piedra y quemadura.


Pablo Neruda
Cien Sonetos de Amor