Şiir, Sadece: Bülbül Ne Yatarsın Bahar Erişti

17 Ekim 2008 Cuma

Bülbül Ne Yatarsın Bahar Erişti

Bülbül ne yatarsın bahar erişti
Ulu sular göl olduğu zamandır
Kat kat oldu gül yaprağa karıştı
Gene bülbül kul olduğu zamandır

Gene bahar oldu açıldı güller
Figana başladı gene bülbüller
Başka bir hal olup açtı sümbüller
Aşıkların del'olduğu zamandır

Gene bülbül bilir gülün halinden
Yeter deli oldum yarin elinden
Aşık aşıp gelir yaya belinden
Yardan bize gel olduğu zamandır

Gene geldi türlü baharlar bağlar
Bülbül figan edip kamuyu dağlar
Türlü çiçeklerle bezenmiş dağlar
Ulu dağlar yol olduğu zamandır

Karac'oğlan der ki geçti çağlarım
Meyve vermez oldu gönül bağlarım
Aklıma geldikçe durmaz ağlarım
Gözüm yaşı sel olduğu zamandır


Karacaoğlan

1 yorum:

Adsız dedi ki...

liseden beri halk şiirine sade ve özgün türkçenin böyle güzel kullanılmasına aşık olmuşumdur. pek çok büyük halk ozanımız olduğu için hep çok şanslı olduğumuzu düşünmüşümdür. Karacaoğlan'da bu büyük ozanlardan birisi ve kendisinin dilden dile dolaşıp ta günümüze kadar gelmesi ve bizim de bu şiirleri şu anda okuyup bizden sonraki nesillere aktarabiliyor olmamız beni inanılmaz mutlu ediyor. bu güzel şiirler geçmişten gelerek türkçeye ve geleceğine olan umudumu da arttırıyor.