ŞeyHiç

şiir sürer, kalbin ölümlüdür çünkü
an'lar ölümlüdür, ölümdür

dönüp seni bulan sesin, sesler
ölümdür
sis çanı, çanlar, ıslanmış
bir lunaluna gecesi
ah herşey, hiç birşey
ve bütün intihar reçeteleri

kalbin sürer, sen hiçhiç çünkü
kalbin geçerlidir çünkü



Adnan AZAR

Parçalanmış Zamanlar

1

unuturum akıp gittiğin
yüzünü unuturum

geceye yaslanırım
yaslanırım ince uzak bir sese
senin sesin o
alır beni bilirim

her şiirle birlikte
senin adın
alır beni bilirim
senin kumral susuşun
senin kırık susuşun

kime varsam geceler
kimi sevsem yine seni
yine seni severim

unuturum akıp gittiğin
artık yeni bir pusuda beklenirim



Adnan AZAR

Ömrüm

ben bir gün aşkı seçerim

sonra gelir bir gün yoksayma provaları
sonra gelir bir gün unutuşun hecesi

sonra bir gün adını sorarım sana
sonra bir gün kimnasılnedennezaman
sonra bir gün bir akşamı uzun kılarım

dağılsın ömrüm



Adnan AZAR

Ne Gitti Ne Kaldı

C. A. Kansu'nun anısına


Yaprak dökülür, omcalar soyunur
güz çimenleri yeşerir toprakta
bir asmada
bağbozumundan kalma bir salkımla karşılaşır insan

Ne gitti, ne kaldı
Tüm artıklar gitti
boyamalar, bezemeler, abartmalar gitti
bir küçük çeşme kaldı, bir bağ yolunda
güze bakan

Seni sordum dünyanın bütün çocuklarına
kuşlara, çiçeklere, ağaçlara seni sordum
seni çalıştım gün ağarırken, şafakla
bir ince şırıltı olup sabaha akmak için



Adnan AZAR

Mola

saçlarımı erken rüzgârlarla dağıttım

alnımdaki lekeler eylül ıslıklarından
yüzüm kör bir aydınlıkta nedensiz şimdi
yani nedensizim, yani yolum uzun, gün kısa

alıştım, artık çiçeklerle deniyorum kendimi
son kimliğim de aşınmıştı geceye karışmaktan
gülüşümün adını bulamayacaklar, biliyorum
çocukluğum yaşlanmayacak uğultularda

eskiyen günlerde bir ilenç var, bunu da biliyorum
resimler yırtılırdı bakışlarımdan, yine de üşümezdim
yine de uzanırdım sabahın buğusuna
unuturdum göğsümü delen ışıkları

seni artık yaz sularında aramıyorum
burda geceler yoksul, çocuklar suskun
ve binlerce söz ölüsü ellerimde
ben de susuyorum, sustum artık

sustum ve yüzüm kanamıyor hiç bir güle



Adnan AZAR

Günler

Nasıl eskiyim nasıl eskiyim
ince bıçaklar gezdiriyorum yedeğimde.

Bana eksiklerden söz etme
işte şu deniz şu yürüdüğüm fırtına
bak nasıl taşırıyor günleri
nasıl taşırıyor ve bakışlarım
hangi sular renginde.

Çok yoruldum ne çok yoruldum
hep sulardan çaldım suretini.

Artık kelimeleri unut adını unutturma
ölüm gelir ölüm gelir
bir balkondan avluya-
kalsın bütün beklediklerim.

Sonra beni günler ağlasın
sana ağlasın beni!



Adnan AZAR

Elele Gittiğimiz

biliyor musun giderek azalıyoruz böyle

sen bir susuşa doğru kırılarak
ben senin susuşunun ardında
nereye gitsek orada olmuyoruz
biliyor musun giderek azalıyoruz muyuz böyle

akmaktadır günler belki bunlar son rüzgârlardır
çünkü neye değsek ellerimiz yanıyor
yaz kimliksiz bir gülle orda kalakalmış
yaz kalsın orda çocukluğum ağlasın
burda bakışlarımızı sular boğmaktadır



Adnan AZAR

Döngü

Sevincin yüzü güler ya, umudun çiçeği açar
ben de gözlerimi şafağa açarım
sevginin pınarında yıkayıp saçlarımı
sana öyle gelirim.

Kuşlar uykudayken daha, rüzgârlar uykudayken
uyanırım sessizce
düşer yola yine sana gelirim
sana o zaman gelirim işte;
unutmak için herşeyi
öğrenmek için yenibaştan!



Adnan AZAR

Birdenbire Sabah

Bir muştu gibi iniyor gün
aydınlık ve anlaşılır
bir çocuk saflığıyla
bir gülüş gibi
terli çarşaflara sıkıntılara
geceden kalma karanlıklara
meraklı ve çiçeklerle örülmüş
bir muştu gibi gün.

Yüreğim bir pencere şimdi
aydınlıklara
geçmişsiz ama sevdalı
yüreğim telaş telaş
aydınlıklara!



Adnan AZAR

Bir Yürük Semai İçin Fazla Mesai

aşk şarkı söylemeye başladı

ama rast perdesinden bir şey değil

aşk dallara takıldı, yapraklar yapraklarla
'tün sokaklar verevine boyandı

aşk büyük evliliğe hazırlanıyor, bir yastık
ve rastık ve dantelalar tamam

aşk haz'rolda bekledi kapı eşiklerinde jazz
zaten saz ama, barok'a merak sarıldı

aşk söz verdi, andiçti, yemin etti, ama bak
öpüşmeye başladı

aşk bizi bile boşladı



Adnan AZAR

Bir Söz Söyle

hani kuşlar kaldıracak
yangınlar üfürecekti yel
uykusuzluklar büyüyecekti hani

nerde büyük ağartı
nerde yel

bir söz söyle içinden
durma! bir gül daha düşür
karanlığa



Adnan AZAR

Bir Şiirin Son Günleri

fırat'a

günler yanlış zaman kısa ben gittikçe yalnızım
kalksam trenler istasyonlar eskişehir ankara
sabah gri bir gök ben adıma yanlışım

kalksam kara bir şiire uyanıyorum



Adnan AZAR

Bir Gece İçin Eksik Sorular

Karanlığı soruyordun!
Çocukluğumu, yeniyetmeliğimi bilebilecek misin?
Bir kader-kısmet kutun oldu mu hiç senin?
Plastik saatler, zıpzıp toplar içeren bir kutunun
sevincini taşıyabilir miydin bu gecenin içine?
Durmadan genişleyen sessizliğinin neresindesin?
Suskunu ne ile süsleyeceksin?
Şimdi soruların ötesindesin, evet! Ama bir gün,
bir yer seçmiş olacaksın kendine: ya sulara çok yakın,
ya yollar için dar!..
Hem sonra senin de gecelerine durmayacak mı
birbirinden kovulmuş üç-beş adam?
Birbirinden kovulmuş üç - beş adam!



Adnan AZAR

Benim Şarkım Küçük

bu akşam nasıl da şarkılıydım
nasıl tekinsiz bir kıyıdaydım
nasıl duruyordum bir sağanakla
sağanak sonu arasında
nasıl susmuştum susmadan
konuşmadan nasıl konuşmuştum
kuşlar kalkıp konuyordu
susmamla konuşmam arasında
adını çoktan unutmuştum

boyunun en yaşlı ve en
kimsesiz yerinden başlamıştım
nasıl doğrulanmıştı dünya
nasıl doğrulanmıştı zaman
bir çocuk haykırınca
kimseler duymayınca
ben nasıl şarkılıydım
şarkımda bir ölü ha

nasıl susmuştum ki suskumda
bir kâğıt bir kalem
nasıl konuşmuştum

benim şarkım küçük
bir ölüyle doğrulandı bu akşam



Adnan AZAR

Adnan Azar

Adnan Azar, (d. 1956, Çayeli, Rize Türkiye), Türk şair.

TED Kayseri Koleji'ni ve Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Arkeoloji Bölümünü bitirdi. Bir süre Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde Sosyal Bilimler okudu. Şiirleri, E, Gösteri, Şiir-lik, Yarın, Yazko Edebiyat, Varlık gibi dergilerde yayınlandı. 1981 yılı Akademi Kitabevi Şiir Başarı Ödülü sahibidir.

YAPITLARI

Unutmak Suları (1981)
Parçalanmış Zamanlar (1997)
Yeni Zaman (1998)
Rüzgâr İstasyonu (2000)
ÖDÜLLERİ
1981 Akademi Kitabevi Şiir Başarı Ödülü