Şiir, Sadece: Yirmi Bin Ayakta Gecenin Çöküşü

20 Temmuz 2017 Perşembe

Yirmi Bin Ayakta Gecenin Çöküşü

Doğudan siyah bir duvar, tekerlenerek, kemerliyor
       üstteki yüksek göğü
Boğmak için masum ve benzi uçuk batı ışıklarının
       henüz kapladıklarını
Tükenmiş günbatımının buluttan kıyılarını; öyleyse
       hoşçakal, tatlı gün!
En erken yeşilden fışkırdın sen, yeşiller içinde,
       incinirmişçesine, kayarsın.
Hiç fark etmemiş miydim, nöbette daha önce, daha
       alçakgönüllü bir yükseklikte
Şafağın kapısından, kalabalıklaşarak, gecenin
       ve gecenin ölümünün girdiğini?


Robert Graves
Çeviren: Ali Cengizkan

Hiç yorum yok: