Şair

Bir şairi çağırmadıkça Apollon*
Kutsal kurban olmaya,
Günlük yaşamın kaygılarına,
Dalmıştır o yüreksizce;
Kutsal liri suskun,
Ruhu, soğuk uykunun tadında,
Ve dünyanın önemsiz çocukları arasında,
Belki de en önemsiz kişidir şair.

Ama bir kez tanrının seslenişi, 

Duyarlı kulaklarına ulaşmaya görsün, 

Silkinir ruhu şairin, 

Uyandırılmış bir kartal gibi. 

Sıkılır dünya meşgalelerinden, 

Yabancılaşır insan sözlerine.

Ulusal putun ayakları dibinde, 

Eğmez gururlu başını. 

Kaçıp gider, yabanıldır ve serttir; 

Sesler ve korkulu heyecanlarla dolu, 

Issız dalgaların kıyılarına koşar. 

Uğultusu derin ormanlara...

Aleksandr Sergeyeviç Puşkin

Seçme Şiirler

1827

* Mitolojide, sanat ve şiir tanrısı.