Kır Türküsü

Yayılır karanlık sisler engine,
Korkarım, bakamam sana ben yine.
Yıllarca dalardım solgun rengine
Güneşten nûr uman gözler yanmasa

Vâdîde bir hazin nağme ürperdi;
Bu ıssız dağların sen misin derdi?
Üstünde yabanî güller biterdi
Dereler, tepeler seni anmasa...

Coşarak ruhunun bütün hevesi
Yüksekli uzaktan bir çoban sesi.
Bence bir, kırların ye'si, neşesi,
Kolların boynuma halkalanmasa!

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

1917